Zacher [c'achεr], Zachar, Zachat, Maximilian, *14 I 1694 Ingolstadt, †po 1770, niemiecki lutnik. Od ok. 1720 do ok. 1764 notowany jako obywatel Wrocławia — przy kościele św. Adalberta (Wojciecha); lutnictwa uczył się u swojego ojca Franza. Brat Zachera, Anton, był także lutnikiem. Zacher budował zbliżone do instrumentów J. Stainera duże, wysoko sklepione modele, najczęściej z żółtawym werniksem, m.in. dużą violę d’amore oraz viole z 1735 i 1737. Stosował kartki drukowane: Maximilian Zacher / Lauten- und Geigenmacher / in Breslau. / Anno 17(31); Maximilian Zacher, Lauten- und / Geigenmacher in Breslau / Anno 17(32); Maximilian Zacher fecit Wratisl. 17(30); ...17(49); ...17(52). Jego viole, altówki, lutnie i cytary zachowały się w zbiorach prywatnych oraz m.in. w muzeach instrumentów w Poznaniu, Berlinie, Lipsku i Kopenhadze, muzeach miejskich w Ingolstadt i Monachium, w kolekcji uniwersytetu Ueno Gakuen w Tokio, Musikinstrumentensammlung der Stadt Offenbach, Germanisches Nationalmuseum w Norymberdze, Musikinstrumentensammlung der Georg-August-Universität w Getyndze, Národní Muzeum w Pradze, a przed II wojną światową w Hochschule für Musik w Berlinie i Museum für Kunstgewerbe und Altertümer we Wrocławiu.
Literatura: P. Epstein, E. Scheyer Führer und Katalog zur Sammlung alter Musikinstrumente, Wrocław 1932.
