Wróbel Andrzej, *26 VII 1947 Nieporęt, polski wiolonczelista i pedagog. Ukończył PWSM w Warszawie w klasie Arnolda Rezlera (dyplom uzyskany w 1972). W latach 1966–86 był członkiem Zespołu Kameralistów FN pod kierunkiem K. Teutscha. W 1972 współtworzył z J. Maksymiukiem Polską Orkiestrę Kameralną, rozpoczął pracę w PWSM w Warszawie (od 1979 Akademia Muzyczna im. F. Chopina) oraz z J. Tawroszewiczem założył kwartet smyczkowy p.n. Kwartet Polski. Zespół ten istniał do 1981 (z udziałem P. Podejki i R. Wóycickiego), koncertował i zdobywał nagrody na międzynarodowych festiwalach, m.in. w 1975 w Belgradzie (II nagroda), w 1977 w Monachium (III nagroda) i w 1978 w Colmar (I nagroda). W latach 1972–73 Wróbel grał w orkiestrze FN, w latach 1972–85 był koncertmistrzem w Warszawskiej Operze Kameralnej. W 1985 założył zespół kameralny Camerata Vistula, z którym prowadzi ożywioną działalność koncertową w kraju i za granicą (m.in. festiwale Warszawska Jesień, Festival de La Chaise-Dieu, Inventiones w Berlinie, Festival Internacional Cervantino w Guanajuato w Meksyku). Wiele pozycji z repertuaru zespołu zostało zarejestrowanych przez firmy Dux, Olympia i in. Znakomity kameralista oraz organizator koncertów występuje także solo – z repertuarem klasycznym i współczesnym. Dokonał transkrypcji na zespół kameralny wszystkich utworów na fortepian i orkiestrę F. Chopina oraz licznych opracowań na orkiestrę smyczkową (m.in. Six épigraphes antiques C. Debussy’ego, Wariacje na kwartet smyczkowy, Sekstet fortepianowy i Scena dramatyczna An. Stolpego młodszego, Kwintet fortepianowy J. Nowakowskiego, Grand Trio op. 17 i Kwintet op. 20 I.F. Dobrzyńskiego, II Kwartet smyczkowy Z. Noskowskiego). Popularyzował muzykę kameralną polskich kompozytorów: F. Chopina, A. Szeluty, K. Lipińskiego, J. Wieniawskiego, E. Kani, J. Olkuśnika i innych (albumy nagrane dla Dux, Selene Records, Acte Préalable). Był inicjatorem Festiwalu Polskiej Muzyki Kameralnej, który od 2003 co rok odbywa się w Warszawie.
