Waschko Roman, *26 VI 1921 Poznań, †15 XI 2002 Warszawa, polski dziennikarz, krytyk jazzowy. Ukończył wydział prawno-ekonomiczny na uniwersytecie w Poznaniu. W latach 1956–70 prowadził w „Sztandarze Młodych” stałą rubrykę poświęconą muzyce jazzowej, w 1958 rozpoczął cykl audycji radiowych Roman Waschko i jego płyty. W 1957 był prezenterem II Festiwalu Muzyki Jazzowej w Sopocie, w 1958 prowadził pierwsze koncerty jazzowe w Filharmonii Narodowej, a od 1959 do końca lat 60. festiwale Jazz Jamboree w Warszawie; zapowiadał także koncerty kwartetu D. Brubecka podczas jego tournée po Polsce w 1958. W latach 1958–62 był pierwszym prezesem Polskiej Federacji Jazzowej. W 1962 z zespołem A. Trzaskowskiego wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie wystąpił w rozgłośni radiowej Głos Ameryki w audycji W. Conovera; został wieloletnim korespondentem pism „Billboard” i „Down Beat”. W 1966 był przewodniczącym jury Międzynarodowego Konkursu Młodych Talentów im. F. Guldy w Wiedniu. Waschko jest autorem książek: Jazz od frontu i od kuchni (Kraków 1962), Przewodnik Iskier. Muzyka jazzowa i rozrywkowa (Warszawa 1970), Cylinder i adidasy (Poznań 1988), Show-business, czyli kto kręci rozrywką (Warszawa 1994), Wyznania intymne (Warszawa 1998).
Obok L. Tyrmanda Waschko jest uważany za jednego z najważniejszych propagatorów jazzu w Polsce, zwłaszcza w pierwszych latach jego historii, jest autorem pierwszego polskiego leksykonu jazzowego. Był nie tylko wszechstronnym dziennikarzem, ale też sprawnym organizatorem, impresario i animatorem życia muzycznego.
