Vidal, Paul

Vidal [wid’al] Paul Antonin, *16 VI 1863 Tuluza, †9 IV 1931 Paryż, francuski kompozytor, dyrygent i pedagog. Studiował w konserwatorium w Tuluzie, następnie w Paryżu – teorię muzyki oraz kompozycję w klasie J. Masseneta (I nagroda z harmonii 1879, z kontrapunktu i fugi 1881). Za kantatę Le gladiateur uzyskał w 1883 Grand Prix de Rome. Podczas pobytu na stypendium w Villa Medici w Rzymie zaprzyjaźnił się z C. Debussym. W 1889 związał się z Opéra de Paris, obejmując początkowo posadę dyrygenta chóru, następnie solistów, a od 1906 – głównego dyrygenta. W latach 1914–19 był dyrektorem muzycznym Opéra-Comique w Paryżu. Prowadził ponadto intensywną działalność pedagogiczną: w konserwatorium w Paryżu, gdzie wykładał solfeż (od 1894), akompaniament fortepianowy (od 1896) i kompozycję (od 1909). Dał się poznać jako zwolennik awangardowych tendencji w muzyce swoich czasów; prowadził także społecznie wieczorowe kursy muzyczne w robotniczych dzielnicach Paryża.

Twórczość kompozytorska Vidala pozostaje w cieniu jego dokonań jako dyrygenta i pedagoga. Opery, stanowiące główny nurt twórczości, spotkały się z ostrą krytyką; Vidala uznano za epigona Masseneta. Największą popularność zyskał balet La maladetta, który do 1930 miał prawie 200 przedstawień. Styl dzieł scenicznych Vidala wskazuje na wpływy R. Wagnera i francuskiej grand opera.

Literatura: A. Hoérée Nécrologie. Hommage à Paul Vidal, „Le Revue Musicale” XII, 1931.