Thierry Pierre, *1604 Paryż, †15 IX 1665 Paryż, francuski budowniczy organów. Ok. 1618 podjął pracę u F. Bienvenu, organisty w Ste-Chapelle w Paryżu, a po jego śmierci w 1623 został uczniem w warsztacie organmistrzowskim V. de Hémana. W latach 1634–36 współpracował z C. Carlierem przy budowie organów w kościele St-Nicolas-des-Champs. Później przebudowywał instrumenty w katedrze Notre-Dame, kościołach św. Jana, św. Seweryna i św. Sulpicjusza, a w 1649 i w 1659–60 w kościele św. Gerwazego w Paryżu, zgodnie ze wskazówkami L. Couperina („organy Couperina”). W latach 1657–60 Thierry wspólnie z P. Desenclosem przebudował organy J. Titelouze’a w katedrze w Rouen, wprowadzając do nich 7-głosowe Grand Echo. Po śmierci Desenclosa (1664) otrzymał tytuł królewskiego budowniczego organów. Najważniejsze nowe instrumenty Thierry’ego to organy w kościele Hôtel-Dieu w Pontoise (1637–41) oraz w paryskich kościołach Mathurins, św. Pawła (1644–46, 3 manuały, 31 głosów), a zwłaszcza St-Germain-des-Prés (4 manuały, 41 głosów), których budowa została rozpoczęta w 1661, a ukończona po jego śmierci przez synów (nie zachowały się). Liczni uczniowie przenieśli styl Thierry’ego do południowej Francji, Normandii i Anglii. Spośród 5 jego synów trzech (Jean, Alexandre i Charles) zostało również budowniczymi organów.
Literatura: F. Raugel Les grandes orgues des églises de Paris et du département de la Seine, Paryż 1927; P. Brunold Lemgrand orgue de St Gervais à Paris, Paryż 1934; N. Dufourcq Documents inédits relatifs à l'orgue français, «Publications de la Société Française de Musicologie» II, Paryż 1934–35; P. Hardouin Le grand orgue de Saint-Gervais à Paris, Paryż 1949, 3. wyd. 1975; P. Hardouin Le grand orgue de Notre-Dame de Paris, Tours 1973; P. Hardouin Facteurs d'orgues parisiens du XVII siècle, „Connoissance de l’orgue” 1975–76 nr 14–18, 1980–82 nr 34–42, 1986 nr 57–58; L. Souberbielle Le Plein-jeu de l’orgue français à l’époque classique (1660–1740), Montoire-sur-le-Loir 1977.
