Tarnowski, Aleksander
Tarnowski Antoni, *6 I 1822 Warszawa, †6 II 1887 Warszawa, bliźniaczy brat Aleksandra, polski tancerz. Od ok. 1842 tancerz, w latach 1843–49 solista, od 1850 pierwszy tancerz baletu Warszawskich Teatrów Rządowych; od 1856 powierzano mu także role uprzednio wykonywane przez brata Aleksandra. W 1866 podczas przedstawienia uległ wypadkowi i zmuszony był zakończyć karierę. W 1868 został nauczycielem w szkole baletowej przy Warszawskich Teatrach Rządowych. Wszechstronnie utalentowany, zdobył sławę jako wykonawca ról charakterystycznych, wymagających talentu komediowego i umiejętności parodiowania oraz jako doskonały partner sceniczny, m.in. gościnnie występujących w Warszawie C. Grisi (1853) i N. Bogdanow (1859 i 1866).
Literatura: J. Pudełek Warszawski balet romantyczny (1802–1866), Kraków 1968.
Piotr Gringoire w Esmeralda, muz. C. Pugni w oprac. J. Stefaniego, choreogr. R. Turczynowicz wg J. Perrota, wyst. pol. Warszawa 1851
Diavolino w Katarzyna, córka bandyty, muz. C. Pugni w oprac. J. Stefaniego, choreogr. R. Turczynowicz wg J. Perrota, od ok. 1853
Don Diego w Paquita, czyli Cyganie, muz. E. Deldevez w oprac. J. Stefaniego, choreogr. R. Turczynowicz wg J. Maziliera, wyst. pol. Warszawa 1854
Albert w Gizella, czyli Willidy, muz. A. Adam w oprac. J. Stefaniego, choreogr. R. Turczynowicz wg J. Corallego i J. Perrota, od 1856
Hrabia Leonardo w Asmodea, czyli Diabeł rozkochany, muz. Scaramelli i J. Stefani, choreogr. R. Turczynowicz wg J. Maziliera, od ok. 1857
Konrad w Korsarz, muz. A. Adam w oprac. J. Stefaniego, choreogr. R. Turczynowicz wg J. Maziliera, wyst. pol. Warszawa 1857
Federici w Marco Spada, czyli Córka rozbójnika, muz. G. Auber w oprac. G. Różnieckiego, choreogr. R. Turczynowicz wg J. Maziliera, wyst. pol. Warszawa 1858
Henryk w Modniarki, czyli Karnawał paryski, muz. M. Strebinger, choreogr. R. Turczynowicz, wyst. pol. Warszawa 1859