Tacina, Jan

Tacina Jan, *25 X 1909 Oldrzychowice (Zaolzie), †16 XII 1990 Katowice, polski zbieracz folkloru muzycznego Śląska i pedagog. W latach 1927–30 uczył się w Państwowym Seminarium Nauczycielskim w Cieszynie (m.in. u K. Hławiczki); w latach 30. był nauczycielem muzyki w szkołach na Śląsku. Zbierał pieśni na Śląsku Cieszyńskim, w tym na Zaolziu (1928–36). Od 1938 pracował w Instytucie Śląskim, prowadząc nagrania dla Centralnego Archiwum Fonograficznego w Warszawie. Od 1950 współpracował z Państwowym Instytutem Sztuki, uczestniczył w Ogólnopolskiej Akcji Zbierania Folkloru Muzycznego; dokumentował folklor muzyczny w Beskidzie Śląskim, na Śląsku Górnym i Opolskim, na Orawie i w Żywieckiem. Od 1967 do 1976 pracował w Muzeum Okręgowym w Bielsku-Białej. Uznany za „beskidzkiego Kolberga”, dokonał w okresie żywotności tradycyjnej kultury muzycznej kilkunastu tysięcy zapisów tekstów pieśni z melodiami; szczególne znaczenie ma dokumentacja i typologia tańców śląskich. Część zapisów znalazła się w zbiorze Pieśni ludowe z polskiego Śląska, wydawanym pod patronatem PAU. Publikował także w czasopismach śląskich liczne przyczynki źródłowe.

Literatura: K. Turek Sylwetki zbieraczy i badaczy muzycznego folkloru Śląska, Katowice 2001.