Szwajgier Olga, *15 I 1944 Słowikowa (k. Nowego Sącza), polska śpiewaczka (sopran-mezzosopran). Studia wokalne odbyła u L. Kukawskiej i S. Hoffmanowej w PWSM w Krakowie (dyplom 1970). Występowała na festiwalach Warszawska Jesień, Musica Polonica Nova we Wrocławiu, Poznańska Wiosna Muzyczna, także m.in. we Włoszech, w Holandii, we Francji, w Meksyku, Niemczech, Grecji, Stanach Zjednoczonych. Od 1981 należy do Stowarzyszenia Artystycznego „Muzyka Centrum”. W 1987 otrzymała nagrodę krytyków na Międzynarodowym Biennale w Berlinie. W 1989 założyła kwartet (Kwartet Olgi Szwajgier). W 1991 gościła w Carnegie Hall na koncercie uświetniającym 100-lecie tej sali. Występowała na festiwalach i koncertach nowej muzyki, m.in. w 2000 w Stuttgarcie i Seulu, w 2001 w Nowym Jorku, w 2003 i 2005 w Berlinie. Szwajgier ma szczególne możliwości techniczne (skala głosu obejmująca 4–5 oktaw), specjalizuje się w wykonawstwie muzyki współczesnej, ponadto komponuje i pisze teksty. Dokonała licznych prawykonań (V. Gelmetti, M. Stachowski, A. Nikodemowicz, B. Schäffer, A. Krzanowski, N. Ain, M. Ptaszyńska, N. Castiglioni i in.), jak też nagrań płytowych, radiowych, telewizyjnych i filmowych. Od 1974 uczy w PWST w Krakowie; w 1993 i 1995 była wykładowcą Internationale Akademie für Neue Komposition w Schwaz (Austria) i Międzynarodowych Warsztatów Muzyki Współczesnej w Krakowie.
