Sucher [zˊu:cher] Rosa, z d. Hasselbeck, *23 II 1849 Velburg (Bawaria), †16 IV 1927 Eschweiler (k. Akwizgranu), niemiecka śpiewaczka (sopran). Debiutowała w 1871 w Hofoper w Monachium rolą Waltrauty w Walkirii Wagnera, następnie śpiewała w Trewirze i Królewcu. W 1875 wystąpiła jako Agata w Wolnym strzelcu Webera w Kroll Oper w Berlinie; w 1876 występowała w Gdańsku. Po ślubie w 1877 z austriackim dyrygentem Josefem Sucherem uczestniczyła w jego licznych przedsięwzięciach, m.in. wykonując partię Zyglindy w Pierścieniu Nibelunga (Lipsk 1878) oraz rolę tytułową w Tristanie i Izoldzie Wagnera w operze w Hamburgu (1882), gdzie oboje byli zatrudnieni w latach 1878–88. W 1882 przebywała w Londynie, gdzie debiutowała jako Elza w Lohengrinie, 30 V wzięła udział w londyńskiej premierze Śpiewaków norymberskich w roli Ewy, śpiewała tam też partię Senty (Holender tułacz), Elżbiety (Tannhäuser) oraz Izoldy. W tejże roli odniosła w 1886 wielki sukces w Bayreuth, gdzie występowała później również w innych rolach Wagnerowskich: jako Kundry (Parsifal, 1886), Ewa (1888), Wenus (Tannhäuser, 1891) oraz Zyglinda (1896). W 1886 uczestniczyła w wystawieniach Wolnego Strzelca, Oberona i Euryanthe Webera podczas obchodów w Wiedniu 100. rocznicy urodzin kompozytora. W latach 1888–98 związana była ze sceną Hofoper w Berlinie; wzbogaciła wówczas swój repertuar o role Leonory w Fideliu Beethovena i Brunhildy w Zmierzchu bogów Wagnera. W 1892 śpiewała w Covent Garden partię Brunhildy (Zygfryd) i Izoldy. W tej ostatniej roli debiutowała w 1895 w Metropolitan Opera House z Damrosch Opera Company. Po raz ostatni wystąpiła w 1903 w Berlinie jako Zyglinda. W 1908 po śmierci męża przeniosła się do Wiednia, gdzie udzielała lekcji śpiewu. Uważana była za jedną z najwybitniejszych odtwórczyń ról Wagnerowskich. Jej kreacje, zwłaszcza w rolach Elzy, Zyglindy i Izoldy, były wsparte doskonale opanowaną sztuką aktorską i odznaczały się wielką siłą wyrazu.
Literatura: R. Sucher Aus meinem Leben, Lipsk 1914.
