Strzałkowski Zbigniew, *12 V 1929 Radom, †23 XII 1993 Warszawa, polski tancerz i choreograf. W latach 1948–54 początkowo tancerz, następnie solista różnych zespołów teatralnych i operowych oraz Zespołu Pieśni i Tańca Wojska Polskiego, w latach 1954–77 solista Teatru Wielkiego w Warszawie. W latach 1964–70 uczył w szkole baletowej w Warszawie. Od 1970 współpracował jako choreograf i pedagog z zespołami krajowymi i zagranicznymi. Talent aktorski Strzałkowskiego sprawił, iż był on znakomitym wykonawcą ról bohaterów romantycznych (Zygfryd, Romeo) oraz ról charakterystycznych (Diabeł, Pan Twardowski). Był jednym z ostatnich kontynuatorów wypracowanego w romantyzmie sposobu interpretacji scenicznej poloneza i mazura.
Zygfryd w: Jezioro łabędzie, muz. P. Czajkowski, wyst. Warszawa 1956 (choreogr. S. Miszczyk), Warszawa 1961(choreogr. N. Konus), Warszawa 1966 (choreogr. R. Kuzniecowa)
Diabeł w: Pan Twardowski, muz. L. Różycki, wyst. Warszawa 1957, choreogr. S. Miszczyk
Niewolnik w: Szeherezada, do muz. N. Rimskiego-Korsakowa, wyst. Warszawa 1958, choreogr. L. Wójcikowski wg M. Fokina
Albert w: Giselle, muz. A. Adam, wyst. Warszawa 1960 (choreogr. N. Dudinska i K. Siergiejew), wyst. Warszawa 1968 (choreogr. A. Cziczinadze)
Romeo w: Romeo i Julia, muz. S. Prokofiew, wyst. Warszawa 1961 (choreogr. A. Cziczinadze)
Młynarz w: Trójgraniasty kapelusz, muz. M. de Falla, wyst. Warszawa 1962 (choreogr. G. de Rode François)
rola tytułowa w: Pan Twardowski, muz. L. Różycki, wyst. Warszawa 1965 (choreogr. S. Miszczyk)
Harmodius w: Spartakus, muz. A. Chaczaturian, wyst. Warszawa 1968 (choreogr. J. Gogół)
