Stevenson, Robert

Stevenson [st’irwHisn] Robert Murrell, *3 VII 1916 Melrose (N. Meksyk), †14 X 2004 Bedford (k. Bostonu), amerykański muzykolog, pastor prezbiteriański. Studia muzyczne odbywał w University of Texas w El Paso (dyplom 1936), w 1938 ukończył klasę fortepianu w Juilliard Graduate School of Music w Nowym Jorku. W 1939 otrzymał dyplom Yale University w New Haven, gdzie studiował kompozycję u D. Stanleya Smitha i muzykologię u L. Schradego. Prywatnie uczył się kompozycji w 1939 u I. Strawińskiego, gry na fortepianie w 1940 u A. Schnabla oraz gry na organach u E. Power-Biggsa; kompozycję studiował również u H. Hansena w Eastman School of Music (University of Rochester), gdzie w 1942 otrzymał stopień doktora. Ponadto odbył studia teologiczne w Harvard Divinity School oraz w Princeton Theological Seminary (dyplom 1949). Podczas II wojny światowej Stevenson był kapelanem w armii amerykańskiej. Do 1953 pozostał w służbie wojskowej, następnie na uniwersytecie w Oksfordzie kontynuował studia — muzykologiczne pod kierunkiem J.A. Westrupa oraz literaturoznawstwo (dyplom 1954). Działalność dydaktyczną podjął już w czasie studiów. W latach 1941–43 oraz w 1946 uczył muzyki w University of Texas, od 1946 do 1949 wykładał w Westminster Choir College w Princeton (New Jersey), od 1949 w University of California w Los Angeles, gdzie w 1961 został mianowany profesorem. Od 1962 pracował jako specjalista do spraw Ameryki Południowej w US State Department, od 1976 współpracował przy opracowaniu «Handbook of Latin American Studies» (wyd. Library of Congress w Waszyngtonie). W 1978 założył „Inter-American Music Review”, w którym objął funkcję redaktora naczelnego. Wykładał gościnnie na wielu uczelniach w Stanach Zjednoczonych i krajach Ameryki Południowej. Popularyzował wiedzę muzyczną, organizując przy University of California kursy muzyczne oraz seminaria dla kompozytorów amatorów, a także kursy muzyki rockandrollowej. Stevenson komponował utwory orkiestrowe i chóralne, a zwłaszcza fortepianowe, które wykonywał na recitalach w Stanach Zjednoczonych i Anglii. W 1990 przeszedł na emeryturę. Otrzymał tytuł doktora h.c. Catholic University of America w Waszyngtonie (1991) oraz Universidade Nova de Lisboa (1993), a także wiele nagród, m.in.: fundacji im. W. Fulbrighta (za działalność badawczą w latach 1958–59, 1964, 1970–71, 1988–89), Cornegie Foundation (za działalność pedagogiczną, 1955–56), Gabriela Mistral Inter-American Culture Prize (1985), Villa-Lobos Jury Award (1988), Lifetime Achievement Citation (przyznaną przez Sonneck Society for American Music, 1999) oraz odznaczeń: medal Organization of American States (1986), odznaka Certificate Merit od konsulatu meksykańskiego w San Bernardino w Kalifornii (1987), złoty medal nadany przez króla hiszpańskiego Juana Cariosa (1990), Order Andrés Bello I kl. (1992, Wenezuela). Był członkiem honor, stowarzyszeń muzykologicznych Stanów Zjednoczonych, Argentyny, Brazylii, Portugalii oraz Real Academia De Bellas Artes i Comisión Nacional de Venezuela. W 1988 Organization of American States ustanowiła Robert Stevenson Prize in Latin American Musicology.

Stevenson należał do czołowych znawców kultury muzycznej w Ameryce Łacińskiej oraz Hiszpanii i Portugalii. Prowadził rozległe badania archiwalne w Meksyku, Gwatemali, Kolumbii, Ekwadorze, Peru, Boliwii, Chile, Urugwaju i Argentynie. Obfity dorobek naukowy Stevensona obejmuje ponad 30 książek, wiele obszernych studiów w pracach zbiorowych, liczne artykuły w różnych czasopismach, ponad 400 artykułów w kilkunastu encyklopediach (głównie w NGroveD i MGG). Jego prace stanowią ważny wkład do rozwoju wiedzy o historii muzyki w Ameryce Południowej (od czasów prekolumbijskich do współczesności), a ponadto o muzyce hiszpańskiej i portugalskiej z okresu renesansu i baroku.

Literatura: L. Merino Contribución semanal de Robert Stevenson a la musicología histórica del nuevo mundo, „Revista musical chilena” nr 164, 1985.