Srebotnjak [~niˊak] Alojz, *27 VI 1931 Postojna (Słowenia), †1 XII 2010 Lublana (Słowenia), słoweński kompozytor. Studiował kompozycję u L.M. Škerjanca w akademii muzycznej w Lublanie (dyplom uzyskany w 1958), u B. Porreny w Rzymie (1958–59), u P.R. Frickera w Londynie (1960–61), ponadto w latach 1955–57 na letnich kursach u V. Frazziego (kompozycja) oraz A.F. Lavagnina (muzyka filmowa) w Accademia Musicale Chigiana w Sienie. W latach 1964–70 uczył w akademii pedagogicznej w Lublanie, w latach 1970–2001 był profesorem kompozycji w akademii muzycznej w Lublanie. Laureat m.in.: w 1966 nagrody radia jugosławiańskiego, w 1966 międzynarodowego konkursu im. G.B. Viottiego w Vercelli, w 1999 nagrody im. Prešerena za całokształt twórczości, w 2000 nagrody im. Koziny, w 2005 Nagrody Župančiča za całokształt twórczości oraz nagród za muzykę filmową: w 1960 na festiwalu filmów krótkometrażowych i dokumentalnych w Belgradzie, w 1961, 1964 i 1974 na festiwalu filmowym w Puli. W 1960 był jednym ze współzałożycieli działającej w Lublanie grupy awangardowych kompozytorów Pro Musica Viva. Srebotnjak, stosujący nowoczesne techniki, m.in. dodekafonię, a później aleatoryzm, w niektórych utworach nawiązywał do folkloru, np. w Słoweńskich tańcach ludowych wykorzystał motywy ludowe z różnych regionów Słowenii. Wśród dzieł Srebotnjaka napisanych w okresie 2000–2010 wyróżnia się kompozycja Škofjeloški pasijon. Kompozytor umuzycznił w niej najstarszy słoweński tekst dramatyczny (z dodatkami w języku łacińskim i niemieckim), pochodzący z 1715 roku, który powstał w oparciu o dawniejszą tradycję słoweńskich procesji pasyjnych. Pasja Škofja Loka była wystawiana do 1751 roku w formie inscenizowanych procesji przechodzących corocznie w Wielki Piątek zabytkowymi ulicami miasta Škofja Loka, jej wznowienia odbywają się współcześnie co 6 lat.
Literatura: N. O’Loughlin A. Srebotnjak’s Use of Twelve-Note Techniques, „Muzikološki zbornik” XXVI, 1990; T. Slakan Analiza kompozicijskega stavka A. Srebotnjaka v orkestralni skladbi Slovenica (‘analiza technik kompozytorskich stosowanych przez A. Srebotnjaka w utworze orkiestrowym Slovenica’), „Glasbenopedagoški zbornik Akademije za glasbo w Ljubljani”/ „The Journal of Music Education of the Academy of Music in Ljubljana” XVI, 2020.
Instrumentalne:
Muzyka na orkiestrę smyczkową, 1955, zrewid. 1982
Fantasia notturna na 3 skrzypiec, klarnet i harfę, 1956
I Sonatina na skrzypce i fortepian, 1957
Sinfonietta in due tempi, 1958
Preludia na harfę, 1960
Serenata na flet, klarnet i fagot, 1961
Invenzione variata na fortepian, 1961
Monologi na flet, obój, róg, kotły i orkiestrę smyczkową, 1962
6 utworów na fagot i fortepian, 1963
Antyfona na orkiestrę, 1964
Kraška suita na orkiestrę, 1964
II Sonatina na skrzypce i fortepian, 1966
Koncertantne epizode na orkiestrę, 1967
III Sonatina na skrzypce i fortepian, 1968
Koncert na harfę i orkiestrę, 1971
Dnevnik (‘pamiętnik’) na trio fortepianowe, 1972
Koncert skrzypcowy, 1975
Slovenica na instrumenty dęte blaszane, perkusję i smyczki, 1976
Lamento na orkiestrę, 1976
Ballada na orkiestrę, 1977
Naif, kolaż na zespół instrumentalny, 1977
Macedonica, kolaż na zespół instrumentalny, 1978
Naturae vox na orkiestrę, 1981, wyk. pol. Warszawska Jesień 1985
Spray, kolaż na zespół instrumentalny, 1981
Słoweńskie tańce ludowe na orkiestrę smyczkową, 1982
Wariacje na temat Marija Kogoja na fortepian, 1984
Rapsodica na orkiestrę smyczkową, 1988
Wariacje na temat Slavka Osterca na fortepian, 1990
Improvizacije na Tartinija na skrzypce, 1991
Słoweńskie tańce ludowe na orkiestrę, 1993
Variacije na temo Lucijana M. Škerjanca na fortepian, 1996
Wokalno-instrumentalne:
Mati (‘matka’), kantata, 1955
Pisma (‘listy’) na głos i harfę, 1956
Vojne slike (‘wojenne obrazy’), kantata, 1957
Requiem za talca (‘requiem dla zakładnika’) na chór, harfę i perkusję, 1963
Microsongs, kantata, 1964
Ekstaza smrti, kantata na baryton, chór i orkiestrę, 1965
Naivni Orfej (‘wiejski Orfeusz’), kantata na chór i orkiestrę kameralną, 1973
Zjasni zvezde mu temne! (‘rozjaśnij jego ciemne gwiazdy!’), kantata na baryton, trąbkę, harfę, kotły i orkiestrę smyczkową, 1990
Portret pesnika (‘portret poety’), kantata, 1998
Škofjeloški pasijon (‘pasja ze Škofja Loki’) na głosy solowe, chór mieszany i orkiestrę, 2000
Komedijanti (‘komicy’) na głos i orkiestrę, 2005
pieśni
utwory chóralne
Sceniczne:
Trobenta in vrag (‘trąbka i diabeł’), balet, 1980
muzyka teatralna i filmowa
Inne:
opracowania słoweńskich i macedońskich pieśni ludowych