logotypes-ue_ENG

Srebotnjak, Alojz

Biogram i literatura

Srebotnjak [~niˊak] Alojz, *27 VI 1931 Postojna (Słowenia), †1 XII 2010 Lublana (Słowenia), słoweński kompozytor. Studiował kompozycję u L.M. Škerjanca w akademii muzycznej w Lublanie (dyplom uzyskany w 1958), u B. Porreny w Rzymie (1958–59), u P.R. Frickera w Londynie (1960–61), ponadto w latach 1955–57 na letnich kursach u V. Frazziego (kompozycja) oraz A.F. Lavagnina (muzyka filmowa) w Accademia Musicale Chigiana w Sienie. W latach 1964–70 uczył w akademii pedagogicznej w Lublanie, w latach 1970–2001 był profesorem kompozycji w akademii muzycznej w Lublanie. Laureat m.in.: w 1966 nagrody radia jugosławiańskiego, w 1966 międzynarodowego konkursu im. G.B. Viottiego w Vercelli, w 1999 nagrody im. Prešerena za całokształt twórczości, w 2000 nagrody im. Koziny, w 2005 Nagrody Župančiča za całokształt twórczości oraz nagród za muzykę filmową: w 1960 na festiwalu filmów krótkometrażowych i dokumentalnych w Belgradzie, w 1961, 1964 i 1974 na festiwalu filmowym w Puli. W 1960 był jednym ze współzałożycieli działającej w Lublanie grupy awangardowych kompozytorów Pro Musica Viva. Srebotnjak, stosujący nowoczesne techniki, m.in. dodekafonię, a później aleatoryzm, w niektórych utworach nawiązywał do folkloru, np. w Słoweńskich tańcach ludowych wykorzystał motywy ludowe z różnych regionów Słowenii. Wśród dzieł Srebotnjaka napisanych w okresie 2000–2010 wyróżnia się kompozycja Škofjeloški pasijon. Kompozytor umuzycznił w niej najstarszy słoweński tekst dramatyczny (z dodatkami w języku łacińskim i niemieckim), pochodzący z 1715 roku, który powstał w oparciu o dawniejszą tradycję słoweńskich procesji pasyjnych. Pasja Škofja Loka była wystawiana do 1751 roku w formie inscenizowanych procesji przechodzących corocznie w Wielki Piątek zabytkowymi ulicami miasta Škofja Loka, jej wznowienia odbywają się współcześnie co 6 lat.

Literatura: N. O’Loughlin A. Srebotnjak’s Use of Twelve-Note Techniques, „Muzikološki zbornik” XXVI, 1990; T. Slakan Analiza kompozicijskega stavka A. Srebotnjaka v orkestralni skladbi Slovenica (‘analiza technik kompozytorskich stosowanych przez A. Srebotnjaka w utworze orkiestrowym Slovenica’), „Glasbenopedagoški zbornik Akademije za glasbo w Ljubljani”/ „The Journal of Music Education of the Academy of Music in Ljubljana” XVI, 2020.

Kompozycje

Instrumentalne:

Muzyka na orkiestrę smyczkową, 1955, zrewid. 1982

Fantasia notturna na 3 skrzypiec, klarnet i harfę, 1956

I Sonatina na skrzypce i fortepian, 1957

Sinfonietta in due tempi, 1958

Preludia na harfę, 1960

Serenata na flet, klarnet i fagot, 1961

Invenzione variata na fortepian, 1961

Monologi na flet, obój, róg, kotły i orkiestrę smyczkową, 1962

6 utworów na fagot i fortepian, 1963

Antyfona na orkiestrę, 1964

Kraška suita na orkiestrę, 1964

II Sonatina na skrzypce i fortepian, 1966

Koncertantne epizode na orkiestrę, 1967

III Sonatina na skrzypce i fortepian, 1968

Koncert na harfę i orkiestrę, 1971

Dnevnik (‘pamiętnik) na trio fortepianowe, 1972

Koncert skrzypcowy, 1975

Slovenica na instrumenty dęte blaszane, perkusję i smyczki, 1976

Lamento na orkiestrę, 1976

Ballada na orkiestrę, 1977

Naif, kolaż na zespół instrumentalny, 1977

Macedonica, kolaż na zespół instrumentalny, 1978

Naturae vox na orkiestrę, 1981, wyk. pol. Warszawska Jesień 1985

Spray, kolaż na zespół instrumentalny, 1981

Słoweńskie tańce ludowe na orkiestrę smyczkową, 1982

Wariacje na temat Marija Kogoja na fortepian, 1984

Rapsodica na orkiestrę smyczkową, 1988

Wariacje na temat Slavka Osterca na fortepian, 1990

Improvizacije na Tartinija na skrzypce, 1991

Słoweńskie tańce ludowe na orkiestrę, 1993

Variacije na temo Lucijana M. Škerjanca na fortepian, 1996

Wokalno-instrumentalne:

Mati (‘matka’), kantata, 1955

Pisma (‘listy’) na głos i harfę, 1956

Vojne slike (‘wojenne obrazy’), kantata, 1957

Requiem za talca (‘requiem dla zakładnika’) na chór, harfę i perkusję, 1963

Microsongs, kantata, 1964

Ekstaza smrti, kantata na baryton, chór i orkiestrę, 1965

Naivni Orfej (‘wiejski Orfeusz’), kantata na chór i orkiestrę kameralną, 1973

Zjasni zvezde mu temne! (‘rozjaśnij jego ciemne gwiazdy!’), kantata na baryton, trąbkę, harfę, kotły i orkiestrę smyczkową, 1990

Portret pesnika (‘portret poety’), kantata, 1998

Škofjeloški pasijon (‘pasja ze Škofja Loki’) na głosy solowe, chór mieszany i orkiestrę, 2000

Komedijanti (‘komicy’) na głos i orkiestrę, 2005

pieśni

utwory chóralne

Sceniczne:

Trobenta in vrag (‘trąbka i diabeł’), balet, 1980

muzyka teatralna i filmowa

Inne:

opracowania słoweńskich i macedońskich pieśni ludowych