Logotypy UE

Solage

Biogram i literatura

Solage [solˊa:ż], kompozytor francuski z końca XIV w. Z tekstów pieśni, w których znajdują się imiona dworskiej arystokracji francuskiej, można wnosić, że był związany z dworem królewskim w Paryżu (m.in. z Jeanem, ks. de Berry); być może kontaktował się także z dworami Filipa, ks. Burgundii i Giangaleazza Viscontiego w Mediolanie.

Utwory Solage’a utrzymane są w stylu charakterystycznym dla muzyki francuskiej z przełomu XIV i XV w., łączącym tradycje Guillaume’a de Machaut ze stylem nowoczesnym, zwanym niekiedy ars subtilior. Do dawniejszych tradycji nawiązują głównie 4-głosowe ballady, z instrumentalnym triplum i powtarzalnością formuł rytmicznych; natomiast charakterystyczny styl ars subtilior ujawnia się w większej komplikacji środków techniczno-kompozytorskich, rozwiniętej rytmice (np. S’aincy estoit), upodobaniu do stosowania wysokich rejestrów głosów, bogactwie metrycznym, harmonicznym i tonalnym (Calextone qui fut) oraz w urozmaiconej często wariacyjnie melodyce, z zastosowaniem postępów sekwencyjnych i repetycji (Fumeux fume).

Literatura: G. Reaney The Manuscript Chantilly, Musée Condé 1047, „Musica Disciplina” VIII, 1954; U. Günther Die Anwendung der Diminution in der Handschrift Chantilly 1047 i Der Gebrauch des tempus perfectum diminutum in der Handschrift Chantilly 1047, „Archiv für Musikwissenschaft” XVII, 1960; U. Günther Datierbare Balladen des späten 14. Jahrhunderts oraz Die Musiker des Herzogs von Berry, „Musica Disciplina” XV, XVII, 1961, 1963; W. Marggraf Tonalität und Harmonik in der französischen Chanson zwischen Machaut und Dufay, „Archiv für Musikwissenschaft” XXI, 1966; V. Newes Imitation in the Ars Nova and Ars Subtilior, „Revue Belge de Musicologie” XXXI, 1977; N.S. Josephson Intersectional Relationships in the French Grande Ballade, „Musica Disciplina” XL, 1986; P.M. Lefferts „Subtilitas” in the Tonal Language of „Fumeux fume”, „Early Music” XVI, 1988; Y. Plumley The Grammar of Fourteenth-Century Melody. Tonal Organisation and Compositional Process in the Chansons of Guillaume de Machaut and the Ars Subtilior, Nowy Jork 1996.

Kompozycje i edycje

Kompozycje:

Helas je voy, ballada na 4 głosy, rkp. Chantilly, Musée Condé sygn. 564, olim 1047

Le basile de sa propre nature, ballada na 4 głosy, rkp. Chantilly, Musée Condé sygn. 564, olim 1047

Plusieurs gens voy, ballada na 4 głosy, rkp. Chantilly, Musée Condé sygn. 564, olim 1047

Adieu vous di, ballada na 3 głosy, rkp. Chantilly, Musée Condé sygn. 564, olim 1047

Calextone qui fut, ballada na 3 głosy, rkp. Chantilly, Musée Condé sygn. 564, olim 1047

En l’amoureux vergier, ballada na 3 głosy, rkp. Chantilly, Musée Condé sygn. 564, olim 1047

Le mont Aon de Thrace, ballada na 3 głosy, rkp. Chantilly, Musée Condé sygn. 564, olim 1047

S’aincy estoit, ballada na 3 głosy, rkp. Chantilly, Musée Condé sygn. 564, olim 1047

Joieux de cuer, virelais na 4 głosy, rkp. Chantilly, Musée Condé sygn. 564, olim 1047

Tres gentil cuer, virelais na 3 głosy, rkp. Chantilly, Musée Condé sygn. 564, olim 1047

Fumeux fume par fumee, rondeau na 3 głosy, rkp. Chantilly, Musée Condé sygn. 564, olim 1047

 

Edycje:

French Secular Music of the Late XIVth Century, wyd. W. Apel, w: Mediaeval Academy of America. Publications, t. 55, Cambridge (Massachusetts) 1950

French Secular Compositions of the Fourteenth Century, wyd. W. Apel, «Corpus Mensurabilis Musicae» LIII, t. 1–2, 1970–71

French Secular Music. Manuscript Chantilly, Musée Condé 564, wyd. G.K. Greene, «Polyphonic Music of the Fourteenth Century» XV1I1–XIX, Monako 1981–82