Smirnow [~nˊow] Dmitrij Aleksiejewicz, *19 (7) XI 1882 Moskwa, †27 IV 1944 Ryga, rosyjski śpiewak (tenor). Studia wokalne odbył w Moskwie (m.in. u E. Pawłowskiej i M. Horbowskiego). W 1903 debiutował w Teatrze Ermitaż w Moskwie (Gigi w prapremierze opery Camorra M. Esposita), następnie był solistą Teatru Wielkiego w Moskwie (1904–10), występując m.in. w roli księcia Sinodala w Demonie An. Rubinsteina (debiut) i Jontka w Halce Moniuszki, oraz Teatru Maryjskiego w Petersburgu (1910–17). Gościnnie występował w 1907 w Paryżu podczas sezonu rosyjskiego, organizowanego przez S. Diagilewa, oraz na scenach operowych i estradach koncertowych w Wiedniu, Berlinie, Rzymie, Mediolanie, Monte Carlo, Buenos Aires, Londynie (1914), Madrycie i in. W latach 1910–12 jako pierwszy rosyjski tenor śpiewał w Metropolitan Opera House, debiutując w roli księcia Mantui w Rigoletcie Verdiego. Występował też wielokrotnie w Warszawie (1914, 1921, 1934–36). Swym pięknym, lirycznym głosem władał z niepospolitą finezją; do jego najświetniejszych kreacji należały główne partie tenorowe w Eugeniuszu Onieginie Czajkowskiego, Manon Masseneta i Poławiaczach pereł Bizeta.
