Silva, Francisco Manuel da

Silva Francisco Manuel da, *21 II 1795 Rio de Janeiro, †18 XII 1865 Rio de Janeiro, brazylijski kompozytor i dyrygent. Początkowo uczył się muzyki u J.M. Nunesa Garcíi, w latach 1816–21 studiował kontrapunkt i kompozycję u S. Neukomma w czasie jego pobytu w Brazylii. W latach 1809–31 był kolejno śpiewakiem, tympanistą i wiolonczelistą kapeli królewskiej (od proklamowania niepodległości Brazylii w 1822 przemianowanej na cesarską) w Rio de Janeiro, którą od 1811 prowadził M. Portugal. Po abdykacji cesarza Dom Pedra I (7 IV 1831) Silva skomponował hymn Hino ao 7 de Abril, który stał się w 1889 narodowym hymnem Republiki Brazylii (od 1922 wykonywany z nowym tekstem J.O. Duque Estrady). Po rozwiązaniu cesarskiej kapeli Silva podjął ożywioną działalność organizacyjną. W 1833 założył w Rio de Janeiro Sociedade Beneficencia Musical, w 1834 został dyrygentem orkiestry Sociedade Filarmónica, w 1841 nadwornym kompozytorem cesarza Dom Pedra II, w 1842 tytularnym kompozytorem kapeli cesarskiej. Od 1837 był profesorem wydziału muzycznego Colegio de belas-artes w Rio de Janeiro, który 1847 przekształcił w Conservatorio de Música; był także współzałożycielem Imperial Academia de Música oraz Opera Nacional (1857).

Literatura: A. de Andrade Francisco Manuel da Silva e seu tempo, 1808–1865. Urna fase do passado musical do Rio de Janeiro à luz de novos documentos (‘Francisco Manuel da Silva i jego czasy, 1808–1865. Okres z przeszłości muzycznej Rio de Janeiro w świetle nowych dokumentów’), 2 t., «Coleção Sala Cecilia Meireles» I, Rio de Janeiro 1967.