Logotypy UE

Schnyder von Wartensee, Xaver

Biogram i literatura

Schnyder von Wartensee [szn’üder fon w’artenz϶:] Franz Xaver, *15 IV 1786 Lucerna, †27 VIII 1868 Frankfort n. Menem, szwajcarski kompozytor. Uczył się gry na skrzypcach, potem na fortepianie; samodzielnie opanował grę także na innych instrumentach. W 1810 był uczniem H.G. Nägelego w Zurychu, w 1811 wyjechał do Wiednia aby studiować u Beethovena, który przejrzał jego prace, jednak Schnyder von Wartensee lekcje kompozycji podjął u J.Ch. Kienlena. W 1812 wrócił do Lucerny, w 1814 przeniósł się do odziedziczonego Schloss Wartensee. W 1816 był nauczycielem muzyki w instytucie H. Pestalozziego w Yverdon, od 1817 we Frankfurcie n. Menem, gdzie osiadł, występując też jako pianista i wirtuoz gry na harmonice szklanej. W 1828 założył tamże Liederkranz; w 1838 skomponował dla potrzeb miejscowego festiwalu muzycznego oratorium Zeit und Ewigkeit. Od 1844 przebywał przez kilka lat w Lucernie, następnie powrócił do Frankfurtu n. Menem. Pisywał również poezje i interesował się nauką; w 1847 założył w Zurychu fundację swego imienia, zajmującą się m.in. publikacją dzieł artystycznych i naukowych.

Schnyder von Wartensee należał do najwybitniejszych postaci szwajcarskiej kultury muzycznej XIX w.; zainteresowanie badaczy budziła jednak głównie jego spuścizna literacka, wspomnienia oraz korespondencja, stanowiąca bogaty materiał źródłowy. Twórczość muzyczna Schnydera von Wartensee uległa zapomnieniu, jakkolwiek podkreśla się jego kompozytorską wyobraźnię, inwencję melodyczną i mistrzostwo kontrapunktyczne.

Literatura: Einiges aus den Leben Xaver Schnyder von Wartensee, wyd. G. Weber, „Schweizerische Musikzeitung” XXIV, 1884; Lebenserinnerungen von Xaver Schnyder von Wartensee, wyd. H. Weber, Zurych 1887, pt. Jugenderinnerungen auch gekürzt, wyd. H. Hesse, Berno 1920; G. Keller Erinnerungen an Xaver Schnyder von Wartensee, w: Nachgelassene Schriften, wyd. J. Baechtold, Berlin 1893; Ph. Spitta Xaver Schnyder von Wartensee, w: Musikgeschichtliche Aufsätze, Berlin 1894; W. Schuh Xaver Schnyder von Wartensee und Theodor Fröhlich als Liederkomponisten, Zurych 1940; Xaver Schnyder von Wartensee und Hans Georg Nägeli. Briefe 1811–1821 oraz Xaver Schnyder von Wartensee und Hans Georg Nägeli. Briefe aus den Jahren 1822 bis 1835, wyd. P.O. Schneider, «Neujahrsblatt der Allgemeinen Musikgesellschaft in Zürich» CXLII, 1955 oraz CXLVI, 1962; M. Herrmann Xaver Schnyder von Wartensee in den Erinnerungen eines Südfranzosen, „Schweizerische Musikzeitung” CII, 1962.

Kompozycje, edycje i prace

Kompozycje:

orkiestrowe:

4 symfonie — A-dur 1813, c-moll 1827, B-dur „Militaire” 1848, C-dur (zach. fragm.)

Wariacje „Proteus” na fortepian i orkiestrę, 1813

Koncert na 2 klarnety i orkiestrę, 1819

kameralne:

Fantazja na harmonikę szklaną i kwartet smyczkowy

Sonata na skrzypce i fortepian

fortepianowe:

2 sonaty, scherza, inwencje, fugi

wokalno-instrumentalne:

kantaty, m.in.: Die Mordnacht von Luzern 1811; Pestalozzi-Kantate 1817

O sacrum convivium, ofertorium 1830

Zeit und Ewigkeit, oratorium, sł. F.G. Klopstock, 1838

Die Himmelslichter, Zurych 1841

pieśni na chór a cappella

pieśni solowe

opery:

Estelle oder leichter Sinn und Liebesmacht 1825

Fortunat mit dem Säckel und Wünschhütlein, wyst. Frankfurt n. Menem 1831

Heimweh und Heimkehr, operetka, wyst. Zurych 1855.

Edycje:

6 Lieder nach Gedichten von Ludwig Uhland, wyd. W. Schuh, Zurych 1941

Frühlingsfeier, wyd. W. Schmidt, Zurych 1950

Symfonia B-dur „Militaire”, wyd. P.O. Schneider, «Schweizerische Musikdenkmäler» IX, Kassel 1973.

Prace:

System der Rhythmik, red. B. Widmann, Frankfurt n. Menem 1862

Formenlehre der Instrumentalmusik, red. B. Widmann, Lipsk 1862

Gedichte, red. EK. Müller von der Werra, Lipsk 1869

Lebenserinnerungen nebst musikalischen Beilagen und einem Gesamtverzeichnis, Zurych 1887.