Schmidt [szmyt] Johann Christoph, *6 VIII 1664 Hohnstein (Saksonia), †13 IV 1728 Drezno, niemiecki kompozytor. Był synem kantora Johanna Christiana Schmidta (†1690). Uczył się w Dreźnie u Ch. Bernharda, będąc zarazem od 1676 chórzystą w kapeli elektora Jana Jerzego II, następnie został muzykiem na dworze Jana Jerzego III (w 1687 chórmistrz, w 1692 drugi organista). W 1694 wyjechał na studia do Włoch, od 1696 był na dworze saskim organistą i drugim kapelmistrzem, a od 1698 jako następca N.A. Strungka pierwszym kapelmistrzem. W okresie panowania elektora Fryderyka Augusta I (1694–1733, w latach 1697–1706 i 1709–33 króla Polski Augusta II) zorganizowana w 1697 przez Schmidta kapela polska stała się jednym z najsławniejszych zespołów w Europie, występując w Dreźnie, Krakowie i Warszawie z wielu wybitnymi instrumentalistami (P. Hebenstreit, Ch. Pezold, J.G. Pisendel, F.M. Veracini, J.-B. Volumier, S.L. Weiss, J.D. Zelenka). Schmidt odpowiadał początkowo za uroczyste protestanckie nabożeństwa dworskie, później także za muzykę kościoła katolickiego; w 1717, mianowany Oberkapellmeistrem, powierzył to zadanie J.D. Heinichenowi. W 1719 napisał divertissement Les quatre saisons, wystawiony podczas uroczystości ślubnych księcia Fryderyka Augusta II (syna króla Augusta II) z arcyksiężną Marią Józefą z dynastii Habsburgów. Schmidt był cenionym pedagogiem; do jego uczniów należeli m.in.: Ch.G. Schröter, C.H. Graun i M. Hofmann. J. Mattheson („Critica musica” 1722 nr 7) opublikował list z 1718, w którym Schmidt opowiedział się za zachowaniem solmizacji w muzyce wokalnej. Brat Schmidta, Johann Wolfgang Schmidt (1677–1744), był od 1709 kopistą i od 1719 organistą kościoła protestanckiego na dworze saskim w Dreźnie.
Literatura: E. Steindorf Die sächsische Staatskapelle, Berlin 1997; E. Steindorf „Wie Glanz von altem Gold”. 450 Jahre Sächsiche Staatskapeile Dresden, Kassel 1998.
Kompozycje:
Religijne:
4 msze, rkp.
Auf Gott hoffe ich, motet na 4 głosy, 4 trąbki, kotły, 2 flety, 2 skrzypiec, 2 wiolonczele, fagot, organy i teorban, rkp.
Bonum est confiteri Domino, motet na alt, 2 skrzypiec, 2 wiolonczele, fagot i organy, 1696, rkp.
Wo ist solch ein Gott wie du bist, motet na 10 głosów, 2 skrzypiec, 2 wiolonczele i organy, 1701, rkp.
kantaty, rkp.
Sceniczne:
Latona in Delo, opera seria, libretto P.F. De Silva, libr. wyd. Warszawa 1699, muzyka zag.
Les quatre saisons, divertissement, libretto J. Poisson, wyst. Drezno 1719, rkp.
instrumentalne:
4 uwertury-suity na orkiestrę, rkp.
Edycje:
Gavotte z Les quatre saisons oraz aria i Forlane z Uwertury-suity, wyd. O. Schmid w: Musik am sächsischen Hofe, t. 6, Lipsk 1904
Uwertura F-dur, w: The Symphony in Dresden, wyd. H.-G. Ottenberg i Z. Pilková, «The Symphony 1720–1840» seria G, X, Nowy Jork 1984