Schlesinger [szl’ɛ:zyŋer], Adolph Martin, *4 X 1769 Sülz (Śląsk), †11 X 1838 Berlin, niemiecki wydawca muzyczny. Przed 1795 handlował muzykaliami i mapami, prowadził też wypożyczalnię książek. Przed 1800 pracował w wydawnictwach H.G. Nägeli i N. Simrock. W 1810 otworzył sklep p.n. Adolph Martin Schlesinger’sche Buch- und Musikalienhandlung. W 1811 zaczął publikować utwory kompozytorów berlińskich; w 1812 nawiązał kontakt z J.G. Loewem, F. Mendelssohnem, G. Spontinim i C.M. von Weberem, którego był głównym wydawcą od 1814. Przedsiębiorczość, energia i zmysł handlowy A.M. Schlesingera oraz sprzyjające warunki gospodarcze Prus sprawiły, że firma szybko się rozwijała i odgrywała dominującą rolę w północnych Niemczech. Za wydanie Sammlung preussischer Armeemärsche A.M. Schlesinger uzyskał poparcie pruskiego dworu królewskiego. Podróż syna Maurice’a do Wiednia w 1819 przyczyniła się do wydania licznych dzieł L. van Beethovena w latach 1819–22 i 1827, równocześnie w Berlinie i Paryżu. W 1823 wydawnictwo przeniesiono do nowego lokalu na Unter den Linden 34, który stał się centralnym punktem życia muzycznego w Berlinie. W 1830 firma wydała po raz pierwszy Pasję wg św. Mateusza J.S. Bacha; do 1836 opublikowano ponad 2000 tytułów. Wydawano również czasopisma: „Berliner allgemeine musikalische Zeitung” (red. A.B. Marx, 1824–30), „Freimüthiger” (1825–35), „Berliner Conversations-Blätt” (1827–38). Po śmierci A.M. Schlesingera majątek i wydawnictwo odziedziczyła jego żona Philippine (1768–1852), ale w 1844 jedynym właścicielem firmy został syn Heinrich.
Literatura: Adolph Martin Schlesinger, Robert Lienau. Berlin 1810–1960. 150 Jahre Musikuerlag, red. R. Elvers, Berlin 1960.