Sapiejewski, Jerzy

Sapiejewski, Sapieyevski, Jerzy, *20 III 1945 Łódź, amerykański kompozytor urodzony w Polsce. W latach 1964–67 studiował kompozycję w PWSM w Sopocie. Zdobył wówczas uznanie jako pianista i kompozytor jazzowy. W 1967 osiedlił się w Stanach Zjednoczonych. W latach 1967–68 studiował kompozycję i dyrygenturę w Berklee School of Music w Bostonie, w 1968 kompozycję na letnim kursie w Berkshire Music Center w Tanglewood, w 1970 kształcił się w American Choral Foundation Conducting Institute w Temple University w Ambler (Pensylwania). W 1971 uzyskał tytuł Master of Music w zakresie kompozycji w The Catholic University w Waszyngtonie. W latach 1972–74 prowadził zajęcia w Univeristy of Maryland. Od 1975 wykłada w The American University w Waszyngtonie, od 1988 jako profesor. W 1976 i 1982 był kompozytorem rezydentem przy American Wind Symphony Orchestra, w latach 1983–86 dyrektorem artystycznym, a w latach 1984–88 kompozytorem rezydentem Dumbarton Concert Series, w 1981–93 konsultantem SESAC. Od 1987 jest dyrektorem artystycznym organizacji Musical Horizons. Założyciel i od 1992 dyrektor projektu New Century Music, łączącego elementy muzyki jazzowej i bluesa ze środkami elektronicznymi i zastosowaniem komputera; podczas koncertów w ramach tego projektu muzycy rozmieszczeni są przestrzennie w różnych miejscach sali lub budynku. Sapiejewski wykonuje własne utwory jako pianista, grając także na syntezatorach. Nowa formuła jego koncertów polega na interaktywnym udziale publiczności oraz wykorzystaniu architektury i akustyki miejsc, w których się odbywają. Jest laureatem m.in.: 1965 i 1966 nagroda kompozytorska na festiwalu Jazz nad Odrą, 1971 nagroda na konkursie im. Elsnera, 1988 SESAC National Performance Activity Award, 1995 ASCAP Award. W 2004 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi RP. Utwory Sapiejewskiego są publikowane głównie w firmach: Presser (Bryn Mawr, Pensylwania), C.F. Peters (Nowy Jork).

W twórczości Sapiejewskiego zaznacza się dążenie do połączenia cech tradycyjnych i nowoczesnego języka dźwiękowego, np. Mazurka na kwartet smyczkowy, w którym ukazane w zróżnicowanej rytmice dysonujące współbrzmienia smyczków kontrastują z cytatem polskiej melodii ludowej. Zainteresowania kompozytora kierują się obecnie ku połączeniu instrumentów akustycznych z elementami brzmieniowymi elektroniki. Do najważniejszych utworów tego nurtu należy Koncert na fortepian i komputer, w którym widoczne są inspiracje muzyką jazzową.