Poźniak, Bronisław

Poźniak Bronisław January, von Pozniak, *26 VIII 1887 Lwów, †20 IV 1953 Halle, niemiecki pianista i pedagog polskiego pochodzenia, stryj Włodzimierza Poźniaka. Studiował w Krakowie w Wyższej Szkole Handlowej, ponadto do ok. 1910 u F. Szopskiego i J. Lalewicza w Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego. Studia muzyczne kontynuował u H. Bartha w konserwatorium w Berlinie, tam też rozpoczął działalność pedagogiczną w Ochs-Eichelberger-Konservatorium. W latach 1915–45 przebywał we Wrocławiu, uczył gry na fortepianie w Breslauer Konservatorium, następnie w Schlesisches Konservatorium (przekształconym 1936 w Landesmusikschule), w których prowadził klasy mistrzowskie, oraz od lat 30. w Institut für Kirchen- und Schulmusik na uniwersytecie. W latach 1919–25 nauczał w konserwatorium T. Cieplika w Bytomiu, 1929–31 w klasie mistrzowskiej konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie. W 1945 osiadł w Lipsku, ok. 1945–49 uczył w Kirchenmusikschule w Halle, 1947–53 w Musikhochschule tamże.

W 1913 Poźniak założył trio, występujące później pod nazwą Poźniak-Trio, z którym współpracowali skrzypkowie H. Basserman, F. Szpanowski, R. Deman, G. de Kresz, K. Freund oraz wiolonczeliści H. Beyer, G. Piatigorski, J. Schuster, J. Bernstein, B. Günther i in. Poźniak-Trio koncertowało z wielkim powodzeniem w Niemczech, Polsce (m.in. 1914 w Warszawie z Rapsodią L. Różyckiego, 1925, 1928, 1929 i 1931 we Lwowie, 1925 i 1939 w Krakowie), Czechosłowacji, Rumunii, Szwajcarii, Włoszech, Hiszpanii, Portugalii, Holandii, propagując twórczość kompozytorów współczesnych, zwłaszcza słowiańskich. Poźniak koncertował także jako solista, ceniono go szczególnie za interpretacje utworów Chopina. Poźniak napisał autobiografię, kopia maszynopisu z 1949 znajduje się w bibliotece Akademii Muzycznej we Wrocławiu.

Literatura: M. Zduniak Bronisław Poźniak (1887–1953), «Muzyka Fortepianowa» VI, w: «Prace Specjalne Akademii Muzycznej w Gdańsku» nr 37,1985; M. Zduniak O autobiografii Bronisława Poźniaka (1887–1953), «Zeszyty Naukowe Akademii Muzycznej we Wrocławiu» nr 65, 1995.