Pijarowski Marek, *25 IV 1951 Wrocław, polski dyrygent. W 1973 ukończył PWSM (obecnie Akademia Muzyczna) we Wrocławiu w klasie dyrygentury T. Strugały; studia uzupełniające odbył u A. Jansonsa na międzynarodowych kursach muzycznych w Weimarze oraz u C. Österreichera w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst w Wiedniu (1977/78). Debiutował w 1972 we Wrocławiu (N. Rimski-Korsakow Szeherezada). W 1974 zdobył I nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Dyrygenckim w Katowicach i podjął działalność w filharmonii we Wrocławiu; piastował tu funkcje drugiego dyrygenta (1975–80) oraz dyrektora naczelnego i artystycznego (1980–2002), będąc zarazem w latach 1993–95 pierwszym dyrygentem filharmonii w Krakowie. W 2002 objął stanowisko dyrektora artystycznego filharmonii w Łodzi. Stale współpracuje z orkiestrą prezydencką w Ankarze oraz Filharmonią Pomorską w Bydgoszczy. Z orkiestrą Filharmonii Narodowej, Wielką Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia i Telewizji, filharmonii w Krakowie i Sinfonią Varsovia odbył liczne tournées po Niemczech, Hiszpanii i Francji. Dyrygował w wielu krajach europejskich, na Kubie, w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Korei Południowej. Kierował Międzynarodowym Festiwalem Chopinowskim w Dusznikach Zdroju (1986–88) i festiwalem Musica Polonica Nova we Wrocławiu (1980–94, wraz z R. Augustynem); w latach 80. współpracował z Eastern Music Festival w Greensboro (Karolina Północna). Działał także jako pedagog – wykładowca i profesor (od 1997) klasy dyrygentury w Akademii Muzycznej we Wrocławiu.
