Olgina Olga, właściwie Olgina Józefowicz, 1o voto Maywalt, 2o voto Mackiewicz, pseudonim Irena Larar, *24 VI 1904 Jarosław (n. Wołgą), †30 I 1979 Łódź, polska śpiewaczka (sopran) i pedagog. W 1920 ukończyła konserwatorium w Piotrogrodzie (w klasie fortepianu); śpiewu uczyła się u matki Olgi Józefowiczowej (pseudonim Olghina), solistki Teatru Maryjskiego. W 1922 debiutowała jako Violetta w Traviacie G. Verdiego w Wilnie, gdzie do 1924 śpiewała partie Małgorzaty (Faust Ch. Gounoda), Rozyny (Cyrulik sewilski G. Rossiniego), Oskara (Bal maskowy G. Verdiego) i Olimpii (Opowieści Hoffmanna J. Offenbacha). W latach 1925–26 występowała w Belgradzie, Zagrzebiu i Lublanie, następnie była solistką Teatru Wielkiego w Warszawie (1926–33) i Poznaniu (1933–35). Odnosiła sukcesy zwłaszcza jako tytułowa Lakmé w operze L. Delibes’a, Fiordiligi i Elwira (Così fan tutte i Don Giovanni Mozarta), Norina (Don Pasquale G. Donizettiego) i Gilda (Rigoletto G. Verdiego). Występowała gościnnie na scenach operowych we Lwowie (1929, 1932), w Katowicach (1930–31) i Krakowie (1931). Dawała recitale w kraju i za granicą, m.in. w Wiedniu (1927), Londynie i Glasgow (1928–29). Po jej występie w Krakowie Z. Jachimecki pisał, iż był to „rewelacyjny popis techniki koloraturowej, muzykalności i pięknego głosu” („Muzyka” 1927 nr 3). Od 1940 Olgina prowadziła działalność pedagogiczną w konserwatorium w Wilnie (1940–42, 1944–45), Ludowym Instytucie Muzycznym (1945–47) oraz w PWSM w Łodzi (1947–77), gdzie w latach 1959–73 była dziekanem Wydziału Wokalnego, jak i w PWSM w Warszawie. Jej uczennicami były m.in. T. Wojtaszek-Kubiak i T. Żylis-Gara.
