Nettl, Paul

Nettl Paul, *10 I 1889 Hohenelbe (obecnie Vrchlabí), †8 I 1972 Bloomington (Indiana), amerykański muzykolog czeskiego pochodzenia. W latach 1909–15 studiował prawo, ponadto muzykologię (u H. Rietscha) i kompozycję (u G. von Keusslera) na Karls-Universität w Pradze, gdzie w 1913 otrzymał stopień doktora prawa, a w 1915 – doktora filozofii na podstawie pracy Studien zur Spielarie nebst einem Beitrag zur Geschichte der österreichischen Suitenkomposition im 17. Jahrhundert. Po odbyciu służby wojskowej podczas I wojny światowej pracował na uniwersytecie w Wiedniu na stanowisku asystenta, od 1919 w Pradze, gdzie uczył na niemieckim uniwersytecie. W 1920 tamże habilitował się i kierował instytutem muzykologii. W 1933 został dyrektorem muzycznym Deutscher Rundfunk w Czechach. W 1939 wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie wykładał w Westminster Choir College w Princeton, a także w Nowym Jorku i Filadelfii. W latach 1946–59 był profesorem muzykologii na Indiana University w Bloomington, jednocześnie pracował w Cincinnati Conservatory i na Roosevelt University w Chicago. Kontynuował pracę naukową również po odejściu w 1959 na emeryturę. Do 1963 wykładał na Indiana University, współpracował też z Südwestdeutscher Rundfunk. Paul Nettl opublikował ok. 400 książek i artykułów, które dotyczą głównie muzyki XVII i XVIII w., historii muzyki austriackiej i czeskiej, historii tańca, życia i twórczości W.A. Mozarta i L. van Beethovena. Wiele jego prac ma charakter popularno-naukowy.

Literatura: T. Atcherson Ein Musikwissenschaftler in zwei Welten, Wiedeń 1962.