Mumma Gordon, *30 III 1935 Framingham (Massachusetts), amerykański kompozytor. Uczył się prywatnie kompozycji, gry na fortepianie i rogu, równocześnie w latach 1952–53 studiując w University of Michigan. W latach 1957–64 działał w Space Theater M. Cohena w Ann Arbor, gdzie w 1958 wspólnie z R. Ashleyem zorganizował Cooperative Studio for Electronic Musie; w latach 1960–66 współkierował tamże działalnością ONCE Festival i ONCE Group, a także prowadził badania akustyczne w Institute of Science and Technology. Jako kompozytor i wykonawca współpracował z zespołami muzyki awangardowej w Nowym Jorku: w latach 1966–74 z Merce Cunningham Dance Company, 1966–73 z Sonic Arts Union oraz z tamtejszymi ośrodkami muzyki eksperymentalnej: Experiments in Art and Technology (1969–70 — konsultant) i Intermedia Institue — American Foundation on Automation (1970 — dyrektor techniczny). Od 1971 wykładał gościnnie na licznych uniwersytetach w Stanach Zjednoczonych, w 1974 na Międzynarodowych Kursach Wakacyjnych Nowej Muzyki w Darmstadcie. Od 1975 jest profesorem kompozycji w University of California w Santa Cruz.
Twórczość Mummy reprezentuje ten nurt II awangardy amerykańskiej, który jest zarówno komplementarny wobec propozycji J. Cage’a i skupionych wokół niego przedstawicieli tzw. szkoły nowojorskiej, jak też wprowadza własne innowacje, zwłaszcza w zakresie muzyki elektroakustycznej i multimedialnej. Eksperymentalne aspekty utworów Mummy łączą się z jego poszukiwaniami nowych efektów brzmieniowych, związanych z jednej strony z generowaniem i przetwarzaniem dźwięku, z drugiej zaś z kreatywnym podejściem do zjawiska rezonansu i przesunięcia fazowego dźwięku w danej przestrzeni akustycznej. Kluczowym pojęciem z tego zakresu jest kategoria „muzyki cybersonicznej”, zakładająca wzajemne powiązanie dźwięków danej kompozycji in statu nascendi — poprzez sprzężenie zwrotne w zamkniętym układzie elektroakustycznym (proces ten obejmuje także sprzężenie pomiędzy dźwiękami i procesami biologicznymi wykonawców — za pomocą impulsów płynących z odpowiednio dobranych i zainstalowanych czujników). Drugi obszar twórczych zainteresowań Mummy stanowi muzyka multimedialna skojarzona z poetyką i estetyką happeningu. Owo krzyżowanie awangardowych gatunków pozwoliło kompozytorowi wykreować szeroki wachlarz utworów-akcji, które uwydatniają spontaniczny, improwizacyjny charakter aranżowanych zdarzeń dźwiękowych.
Kompozycje:
Sinfonia na orkiestrę kameralną i taśmę, 1960
Le Corbusier na orkiestrę, organy, taśmę, cybersoniczne skrzypce i kontrabas, 1965
Aleutian Displacement na orkiestrę kameralną, 1987
A Quarter of Fourpiece na 4 instrumenty, 1962
Peasant Boy na trio fortepianowe, 1964
Schoolwork na piłę poprzeczną, psalterium i fisharmonię, 1970
Equale-Intemal Tempi na 3 rogi i 3 werble, 1975
Equale. Zero Crossings na skrzypce, flet, klarnet, saksofon, fagot, wiolonczelę i bandoneon, 1976
Fwyynghn na 2 bandoneony, z P. Oliveros, 1979
Faisandage et galimafree, wieloczęściowe divertimento na tria różnych instrumentów, 1983
Ménages à deux na skrzypce, fortepian, wibrafon i marimbę, 1990
Suita na fortepian, 1959
Gestures II na 2 fortepiany, 1962
Mographs, 6 utworów na różne kombinacje fortepianów i pianistów, 1962–64
Eleven-Note Pieces and Decimal Passacaglia na klawesyn, 1978
Octal Waltz na klawesyn przestrojony na 8-dźwiękową równomierną temperację, 1980
Los desaparacidos na klawesyn elektryczny, 1980
Meanwhile, a Twopiece na perkusję i taśmę, 1961
Horn na róg i konsoletę cybersoniczną, 1965
Hornpipe na róg cybersoniczny i róg leśny, 1967
Beam na skrzypce, altówkę, przekształcenia cybersoniczne i kontrolę cyfrową, 1969
Than Particle na perkusję i komputer, 1985
Mesa, live electronic na cybersoniczny bandoneon, 1966
Diastasis, as in Beer na 2 cybersoniczne gitary, 1967
na taśmę:
Retrospect 1962
Megaton for William Burroughs, w systemie 10-kanałowym z udziałem wykonawców i świateł, 1963
The Dresden Interleaf 13 February 1945, w systemie kwadrofonicznym, 1965
Stressed Space Palindromes, w systemie kwadrofonicznym, 1976
Pontpoint 1980
Epifont, portret spektralny ku pamięci G. Cacioppa, 1984
Begault Meandown Sketches 1987
***
Conspiracy 8, muzyka komputerowa z udziałem 1-8 wykonawców, 1970
Communication in a Noisy Environment, muzyka z udziałem samochodów, maszyn i instrumentów, 1970
Cybersonic Cantilevers na system elektroniczny z udziałem publiczności, 1973
z udziałem mediów elektroakustycznych:
Ambivex, performance, 1971
Passenger Pigeon 1776–1976, performance, 1976
dla tancerzy:
Telepos, z M. Cunninghamem, 1971, wyk. polskie Warszawska Jesień 1972
Earheart, z T. Robbinsem, J. McCauley, D. Cotterem, 1977
Echo-BCD, z J. McCauley, 1978
Some Voltage Drop, teatr 1974
Obit, „ustna” perkusja do tekstu melanezyjskiego, 1988
Prace:
The ONCE Festival and How It Happened, „Arts in Society” IV, 1967
Notes on Cybersonics. Artificial Intelligence in Live Musical Performance, „Guildhall Music and Drama Annual” 1974
Home Canning. Responsibilities in an Electronic Age, w: Electronic Music. A Listeners Guide, red. E. Schwartz, Nowy Jork 1973
Witchcraft Cybersonics and Folkloric Virtuosity, «Darmstädter Beiträge zur Neuen Musik» XIV, 1974
