logotypes-ue_ENG

Miketta, Janusz

Biogram i literatura

Miketta Janusz, *11 V 1890 Radziwiłłów (koło Skierniewic), †14 II 1954 Kraków, polski muzykolog, pedagog i organizator życia muzycznego. Studiował filozofię na uniwersytecie w Warszawie; studia muzyczne odbył w latach 1907–11 w Instytucie Muzycznym w Warszawie, a następnie w Lipsku i w Wyższej Szkole Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie. W latach 1916–18 był dyrektorem szkoły muzycznej w Warszawie. W 1919 przeniósł się do Lublina, gdzie kierował Towarzystwem Muzycznym i szkołą muzyczną. W 1924 wrócił do Warszawy na stanowisko profesora Wyższej Szkoły Muzycznej im. F. Chopina; w latach był 1926–31 referentem muzycznym w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, w latach 1931–39 sekretarzem Towarzystwa Krajoznawczego w Warszawie i Stanisławowie, 1945–48 naczelnikiem wydziału szkolnictwa muzycznego w Ministerstwie Kultury i Sztuki, a następnie profesorem PWSM w Krakowie. Miketta zajmował się także publicystyką muzyczną; współpracował z czasopismami „Rytm” (1919–24) i „Muzyka” (1925–31), w których opublikował liczne artykuły. Był redaktorem wydania Korespondencji F. Chopina, zebranej przez B.E. Sydowa (Warszawa 1955).

Artykuły Miketty dotyczą głównie szkolnictwa i spraw związanych z życiem muzycznym w kraju; w swych większych pracach zajął się Chopinem. Jego książka poświęcona mazurkom Chopina zawiera analizy wszystkich utworów tego gatunku. Posługując się metodą Riemanna, Miketta opisał liczne szczegóły dotyczące harmoniki, melodyki i schematu formalnego poszczególnych utworów, jednak bez sformułowania ogólniejszych wniosków. W pracy o melodyce Chopina Miketta wyodrębnił tzw. „motyw chopinowski”, który miał decydować o specyfice melodyki kompozytora (było to nawiązanie do koncepcji „akordu chopinowskiego” L. Bronarskiego). Motyw ów składał się z następstwa kilku sztucznie wyselekcjonowanych dźwięków, które w rzeczywistości pokrywają się raczej z typowymi dla muzyki fortepianowej XIX w. figurami instrumentalnymi, niż z motywami melodycznymi. Podejmowane zagadnienia i metoda analityczna Miketty są charakterystyczne dla chopinologii okresu międzywojennego.

Prace

Ze statystyki szkolnictwa muzycznego, 1931 nr 10/11

Ze studiów nad melodyką Chopina, „Kwartalnik Muzyczny” 1949 nr 26/27

Mazurki Chopina, Kraków 1949