Marchwiński Jerzy, *6 I 1935 Truskolasy, †7 XI 2023 Warszawa, polski pianista. Naukę muzyki rozpoczął u ojca – organisty. Studia muzyczne odbył w PWSM w Warszawie u M. Wiłkomirskiej (fortepian) i K. Bacewicza (kameralistyka), uzyskując w 1958 dyplom. Doskonalił swą sztukę u C. Zecchiego w Salzburgu i Taorminie. Prowadził bogatą działalność koncertową, głównie w dziedzinie kameralistyki. W latach 1974–81 był członkiem Kwartetu PRiTV zw. Kwartetem Mistrzów (wraz z K.A. Kulką, S. Kamasą i R. Jabłońskim). Występował z K.A. Kulką, ponadto m.in. z S. Woytowicz, A. Hiolskim, S. Kamasą, T. Żylis-Garą, W. Wiłkomirską; przez wiele lat koncertował najczęściej z żoną E. Podleś. Marchwiński nagrał ponad 25 płyt długogrających, w tym wraz z K.A. Kulką komplet dzieł na skrzypce i fortepian K. Szymanowskiego, za które to nagranie obaj artyści otrzymali nagrodę prezesa PRiTV. Od 1954 Marchwiński prowadził działalność dydaktyczną w PWSM w Warszawie (obecnie Akademia Muzyczna), w 1984 został profesorem zwyczajnym tej uczelni, wykładał również w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Był laureatem nagrody I stopnia MKiS.
