Labia Maria, *14 II 1880 Werona, †10 II 1953 Malcesine (nad jeziorem Garda), włoska śpiewaczka (sopran) i pedagog, siostra Fausty. Wykształcenie wokalne zawdzięczała swojej matce Cecilii. Debiutowała w 1905 w Sztokholmie rolą Mimi w Cyganerii Pucciniego, od 1907 występowała w Komische Oper w Berlinie, m.in. jako Tosca, Carmen, Marta w Nizinach d’Alberta oraz Salome w operze R. Straussa. W latach 1908–09 śpiewała w Manhattan Opera House w Nowym Jorku, w 1912 dała się słyszeć w La Scali, a w 1913 w paryskiej Operze. Podczas wojny spędziła rok we włoskim więzieniu, podejrzana o szpiegostwo na rzecz Niemiec. Po wojnie powróciła do przerwanej kariery śpiewaczej, biorąc m.in. udział w pierwszym europejskim przedstawieniu Płaszcza Pucciniego jako Giorgetta (Rzym 1919), po czym tę samą rolę kreowała w Buenos Aires. W 1922 śpiewała partię Felice w pierwszym wystawieniu Czterech gburów Wolfa-Ferrariego na scenie La Scali. W 1936 zakończyła swą śpiewaczą karierę. Działała także jako pedagog; w latach 1930–34 uczyła w konserwatorium w Warszawie. Opublikowała Guardare indietro: che fatica (Werona 1950).
