Krogulski Michał, *1791, †31 I 1859 Warszawa, kompozytor i pedagog. Jego pierwszą żoną była Salomea Szaszer, matka Józefa Krogulskiego. Studiował w Wiedniu. Po powrocie do kraju zajmował się nauczaniem gry fortepianowej u ks. Sanguszków (na Wołyniu lub Podolu) oraz w szkole dla panien prowadzonej przez benedyktynki w Staniątkach (k. Krakowa). Ok. 1815–25 przebywał w Tarnowie. W latach 1825–26 towarzyszył swojemu synowi Józefowi w podróży koncertowej do Niemiec. Ok. 1828 przeniósł się na stałe do Warszawy i zamieszkał przy ul. Świętokrzyskiej 1344, później przy Jezuickiej 74. W Warszawie udzielał prywatnych lekcji gry na fortepianie, uczył w Instytucie Szlacheckim przy ul. Wiejskiej i w szkole pp. Sakramentek przy kościele św. Kazimierza na Nowym Mieście oraz grał w orkiestrze Teatru Wielkiego. W latach 1834–36 współdziałał z synem Józefem w tworzeniu i prowadzeniu amatorskiego chóru mieszanego w kościele Trynitarzy (Św. Trójcy) na Solcu. Michał Krogulski pozostawił dość dużą liczbę kompozycji; proste miniatury fortepianowe (mazury, polonezy, polki) i pieśni solowe tworzone były najczęściej z myślą o uczniach; utwory religijne przeznaczone na różne zespoły często wykonywano w Warszawie.
Instrumentalne:
fortepianowe:
Mazur D-dur, Warszawa 1838 Sennewald
Mazur A-dur, Warszawa 1838 Sennewald
Mazur Galicyjski D-dur, Warszawa 1840 Klukowski
Żniwiarz. Mazur D-dur, Warszawa 1848 Sennewald
Wspomnienie Tarnowa i jego okolic. Mazur D-dur, Warszawa ok. 1850 Sennewald
Ochoczy mazur D-dur, Warszawa ok. 1850 Sennewald
Mazur w różowym humorze D-dur, Warszawa ok. 1859 Sennewald
Polonez D-dur, Warszawa 1834 Sennewald
Polonez, Warszawa 1840 Sennewald
Powrót do zdrowia J. Elsnera. Polonez D-dur, Warszawa 1845 Sennewald
Cecylia. Polka A-dur, Warszawa 1846 Sennewald
Tremblante Helena. Polka B-dur, Warszawa ok. 1850 Sennewald
Piękna Podolanka. Polka D-dur, Warszawa 1850 Sennewald
niewydane:
Mazur G-dur, ok. 1841, dedyk. M. Jahołkowska
polonezy: D-dur, G-dur, 1840, dedyk. T. Szatkowski oraz C-dur, ok. 1840, dedyk. M. Szatkowska
Wokalno-instrumentalne:
na głos i fortepian:
Śpiew... F-dur („Z jakąż słodką dziś rozkoszą...”), dedyk. M. Szatkowska
Śpiew... A-dur („Ten dzień rozkoszy”), 1841, dedyk. T. Szatkowski
Śpiew... Es-dur („Za twe trudy i starania”), po 1841, dedyk. M. Szatkowska
Śpiew... Es-dur („Matko...”), po 1841, dedyk. T. Jurkiewicz
na głos/y:
Ad Te levavi, psalm na 3 basy
Psalm CXLII na bas
Ave Maria na alt i tenor, Warszawa b.r. Hoesick
Graduale na 3 głosy, wyk. Warszawa 15 VIII 1843, wyd. Warszawa b.r. Hoesick
na głos/y i organy:
Kolęda A-dur („Spieszcie tu pasterze”) na sopran, alt, tenor, bas i organy, 1843
Modlitwa Es-dur („Boże Ciebie...”) na sopran, chór mieszany i organy, ok. 1843
Anioł Pański. Modlitwa As-dur („Ty co niemowlę...”) na tenor, chór mieszany i organy
Modlitwa „Zdrowaś Maria”, wyk. Warszawa 8 IX 1844
religijne:
msze (wyk. w Warszawie w kościele Pijarów):
Msza na 4 głosy i organy, wyk. 13 XI 1836, być może tożsama z I Mszą na chór i organy (lub orkiestrę), wyk. 23 IV 1837
II Msza na 3 głosy i organy, wyk. 30 VII 1837
III Msza, wyk. 24 II 1839
Msza nowa, wyk. 12 V 1844
Benedictus
Offertorium, wyk. Warszawa 8 V 1844
motety
