Logotypy UE

Kiesewetter, Tomasz

Biogram

Kiesewetter Tomasz, *8 IX 1911 Sosnowiec, †29 XI 1992 Łódź, polski kompozytor. W 1936 ukończył studia w konserwatorium w Warszawie (otrzymał dyplomy: kompozycja w klasie P. Rytla, dyrygentura w klasie W. Bierdiajewa). W latach 1936–38 był asystentem w klasie W. Bierdiajewa (dyrygentura orkiestrowa i chóru). W tym czasie dyrygował koncertami symfonicznymi w Warszawie, Krakowie, Wilnie, Berlinie i Sztokholmie. W 1938 przebywał w Salzburgu na kursie dyrygentury w „Mozarteum”, w latach 1938–39 kierował chórem im. S. Moniuszki, zespołami orkiestrowymi PR w Łodzi, gdzie wykładał w Konserwatorium H. Kijeńskiej-Dobkiewiczowej. Od 1945 był wykładowcą (od 1959 profesorem nadzwyczajnym) w PWSM (obecnie Akademia Muzyczna) w Łodzi. W latach 1945–70 dyrygował Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Łódzkiej, orkiestrą ludową Instytutu Muzycznego oraz orkiestrą PWSM w Łodzi. Był dwukrotnie (1967, 1974) laureatem nagrody MKiS I stopnia, otrzymał Order Sztandaru Pracy I klasy (1985) oraz nagrody muzyczne, m.in. w 1955 za suitę Tańce polskie na II Festiwalu Muzyki Polskiej, w 1968 za 7 strof o słowikach na konkursie chóralnym w Łodzi, w 1975 za muzykę do Operetki W. Gombrowicza na XVI Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu.

Twórczość Kiesewettera, obca tendencjom nowatorskim, obraca się w kręgu tradycyjnych technik kompozytorskch, przejętych ze stylistyki neoromantyzmu (np. I Symfonia), neoklasycyzmu (np. Concerto grosso, Koncert w dawnym stylu) oraz technik związanych z rodzajem uprawianej muzyki, zachowującej w dużej mierze charakter popularny i użytkowy (m.in. utwory na orkiestrę dętą, pieśni, ilustracje muzyczne). Kiesewetter stosuje często elementy polskiej muzyki ludowej (np. suity, Krzesany, utwory sceniczne) oraz stylizacje taneczne (np. w balecie Stańczyk, teatradzie Porwanie). W muzyce do sztuk teatralnych wprowadza zróżnicowane środki ilustracyjne, podyktowane treścią widowiska scenicznego (np. parodia muzyczna w Operetce Gombrowicza). Rękopisy niektórych utworów Kiesewettera pisanych przed II wojną światową spłonęły w czasie powstania warszawskiego (np. Przygody Sinbada Żeglarza, Concerto grosso, fugi na organy).

Kompozycje

Instrumentalne:

I Kwartet smyczkowy, 1933

Concerto grosso na orkiestrę, 1934

Fugi na organy, 1934

Przygody Sinbada Żeglarza, poemat symfoniczny, 1936

Tańce polskie, suita na orkiestrę, 1947, wyd. Warszawa 1950; także wersja na orkiestrę dętą

Walc na małą orkiestrę symfoniczną, 1948, wyd. Warszawa 1951

I Symfonia, 1948

Krzesany w stylu góralskim na małą orkiestrę symfoniczną, 1949, wyd. Warszawa 1951

Suita taneczna na orkiestrę, 1949, wyd. Warszawa 1951

Koncert na altówkę, 1950

Suita w stylu dawnych baletów na małą orkiestrę symfoniczną, 1951

Kwintet dęty, 1951

II Symfonia, 1952

Uwertura Olimpijska, 1952

3 mazurki na fortepian, 1953

II Kwartet smyczkowy, 1953

III Symfonia, 1958

Notatki z podróży, suita na orkiestrę, 1959

Sonatina na fortepian, 1959

Zagłoba swatem, suita na orkiestrę, 1961

I Koncert „w dawnym stylu” na organy i orkiestrę smyczkową, 1961

Cyrk, suita na orkiestrę, 1966

Opowieść o żołnierzu tułaczu, 1968, wyd. Warszawa 1969; także wersja na orkiestrę symfoniczną

Sonatina na klarnet i fortepian, 1968

Nokturn, uwertura na orkiestrę dętą, 1970

Improwizacja na klawesyn, 1970

Opowieść o dziurawym bębnie, uwertura, 1971 (rekonstrukcja utworu z 1936)

II Koncert na organy, 1979

Wokalne i wokalno-instrumentalne:

Stabat Mater na chór żeński i organy, 1944

utwory na chór a cappella, m.in. 7 strof o słowikach, sł. M. Piechal, 1968, wyd. Łódź 1969

Tryptyk na baryton i orkiestrę, sł. A. Kiesewetter, 1968

pieśni solowe i chóralne z fortepianem

Sceniczne:

Stańczyk (Królewski błazen), balet, libretto I. Turska, 1954, wyst. Bytom 1958

Bal samotnych, operetka, libretto J. Walden, 1963

Porwanie, teatrada muzyczna w dawnym stylu, libretto L. Terpiłowski wg ballady A.E. Odyńca, 1964, wyst. Poznań 1964

muzyka radiowa i telewizyjna, m.in. widowisko Orkiestro, zaśpiewaj o sobie do tekstu L.E. Stefańskiego w oprac. J. Cegiełły, 1969

ok. 50 ilustracji muzycznych do sztuk teatralnych, m.in. Operetki W. Gombrowicza, 1973

muzyka filmowa