Kapp, Eugen
Kapp Artur, *28 II 1878 Suure-Jaani, †14 I 1952 Suure-Jaani, estoński kompozytor, organista, dyrygent, pedagog. Ukończył konserwatorium w Petersburgu (1898 – organy u L. Homiliusa, 1900 – kompozycja u N. Rimskiego-Korsakowa i A. Ladowa). Od 1898 był organistą w Petersburgu, Moskwie oraz w Finlandii i Estonii. W latach 1904–20 dyrektor i nauczyciel w szkole muzycznej w Astrachaniu, ponadto organizator koncertów symfonicznych, kameralnych oraz dyrygent. W latach 1920–24 dyrygent orkiestry teatru „Estonia” w Tallinie, gdzie w latach 1920–43 uczył kompozycji (od 1925 profesor) w konserwatorium. Organizował profesjonalne życie muzyczne w Estonii. Wykształcił całe pokolenie kompozytorów estońskich; przyczynił się głównie do rozwoju estońskiej muzyki symfonicznej i kameralnej; wprowadził folklor estoński na estrady koncertowe (I i II Suita). Utwory Artura Kappa, o charakterze epickim, inspirowane przeważnie folklorem, wykazują wpływ Czajkowskiego. Wyróżniającym się dziełem Artura Kappa jest oratorium Hiob.
Literatura: P. Anton Artur Kapp, Tallin 1968.
Instrumentalne:
I Suita, 1906
Kwintet smyczkowy, 1918
I Symfonia, 1924
II Suita, 1930
Kwartet na 4 rogi, 1932
Toccata na organy, 1932
I Koncert organowy, 1934
III Suita, 1936
Trio na skrzypce, wiolonczelę i organy, 1936
Allegro symfoniczne z wariacjami, 1939
Saatus (‘przeznaczenie’), poemat symfoniczny, 1939
Mały koncert na skrzypce i orkiestrę, 1941
Koncert-rapsodia na fortepian i orkiestrę, 1943
II Symfonia, 1945
Koncert podwójny na róg, klarnet i orkiestrę, 1945
II Koncert organowy, 1946
Koncert wiolonczelowy, 1946
III Symfonia, 1947
IV Suita, 1947
II Sonata na organy, 1948
IV Symfonia, 1949
V Symfonia na głosy solowe, chór i orkiestrę, 1951; 2. red. Eugen Kapp, 1952
Sekstet smyczkowy, 1951
preludia chorałowe na organy
fugi na organy
fantazje na organy
Wokalne i wokalno-instrumentalne:
kantaty, m.in. Päikesele (‘ku słońcu’), sł. M. Veske, 1909
Ärka rahvas (‘narodzie, przebudź się’) na chór i orkiestrę, sł. E. Veerman, 1919; 2. red. 1926
Hiob, oratorium na głosy solowe, chór, organy i orkiestrę, sł. J. Kaljuvee, 1929
pieśni
duety
utwory chóralne