logotypes-ue_ENG

Kalkbrenner, Christian

Biogram i literatura

Kalkbrenner Christian, *22 IX 1755 Minden (Westfalia), †10 VIII 1806 Paryż, niemiecki kompozytor i kapelmistrz. Edukację muzyczną rozpoczął u ojca Michaela Kalkbrennera (muzyka miejskiego w Kassel) i kontynuował u organisty J. Beckera i skrzypka C. Rodewalda. Od 17 roku życia był chórzystą i skrzypkiem we francuskiej operze w Kassel. W 1784 otrzymał honorowe członkostwo Società Filarmonica w Bolonii za przesłaną mszę. W 1785 powołany został na stanowisko kapelmistrza pruskiego dworu królewskiego, a od 1790 pełnił tę funkcję na dworze ks. Henryka pruskiego w Rheinsbergu. W 1796 wyjechał z Niemiec, przebywał m.in. w Neapolu. W 1799 został Maître des Choeurs et des Ecoles w operze w Paryżu.

Christian Kalkbrenner był wszechstronnie wykształconym muzykiem. W swoich utworach wykazywał dobre opanowanie formy i inwencję melodyczną. Należał do kręgu znajomych Beethovena.

Literatura: D. Fraser Frederick the Great, Londyn 2001; A.F. Marmontel Les pianistes célèbres, Paryż 1878; J. Nicholas Booklet of Hyperion CD recording of Kalkbrenner Piano Concertos No 1, Op. 61 and No 2, op. 127, Londyn 2006; W. Killy, R. Vierhaus Deutsche Biographische Encyklopädie, t. 5 K–G, Monachium 1999.

Kompozycje i prace

Kompozycje:

Instrumentalne:

2 symfonie oraz Koncert na klawesyn, rkp.

2 zbiory (po 3 sonaty) na skrzypce, klawesyn i basso, op. 2 i 3, 1782, 1784

3 sonaty op. 5, na skrzypce i fortepian, Berlin b.r.

Wokalne i wokalno-instrumentalne:

zbiory pieśni i arii

utwory chóralne:

Chant funèbre pour la mort du général Hoche 1797

Scène tirée des poésies d’Ossian 1800

Héro 1800

Les regrets de Thirsa sur la mort d’Abel 1800

Sceniczne:

opery:

Démocrite, 3-aktowa opera buffa, Rheinsberg 1792

La Femme et le secret, Rheinsberg 1792

Lanassa, grand opéra, Rheinsberg 1792

La Vevue du Malabar, Rheinsberg 1792

La Descente des Français en Angleterre, 1-aktowa, Włochy? 1798

Olympie (Guillard), grand opéra, 3-aktowa, Paryż 1798

Scéne de Pygmalion, scéne avec orchestre, Paryż 1799

 

Prace:

Théorie der Tonkunst, Berlin 1789

Kurzer Abriss der Geschichte der Musik, Berlin 1792

Histoire de la musique, 2 t., Strasburg 1802

Traité d’harmonie et de composition de F.X. Richter, revu, corrigé, augmenté et publié avec 93 planches, Paryż 1804