Logotypy UE

Howells, Herbert

Biogram i literatura

Howells [h’auelz] Herbert Norman, *17 X 1892 Lydney (Gloucestershire), †23 II 1983 Londyn, angielski kompozytor, pedagog i pisarz. Śpiewał w chórze chłopięcym w katedrze w Gloucester, a w 1909 został tam uczniem W. Brewera. W latach 1912–17 uczył się u Ch. V. Stanforda (kompozycja), H. Parry’ego (dyrygentura) i W. Parratta (organy) w Royal College of Music w Londynie. W 1912 w katedrze w Westminster wykonano jego Mass in the Dorian Mode, a w 1913 I Koncert fortepianowy (pod dyrekcją Stanforda). W 1917 — zastępca organisty w katedrze w Salisbury, od 1920 nauczyciel kompozycji w Royal College of Music, ponadto w latach 1936–62 dyrektor muzyczny w St. Paul’s Girl’s School w Hammersmith. W 1950 mianowany profesorem muzyki na uniwersytecie w Londynie. W 1960 przewodniczący Royal College of Organists, w 1965 przewodniczący Plainsong and Mediaeval Society. W 1953 odznaczony został komandorią Orderu Imperium Brytyjskiego.

Howells należał do reprezentatywnych kompozytorów muzyki religijnej w Anglii od lat 30. XX wieku. W swych utworach wokalno-instrumentalnych nawiązał do tradycji kościoła anglikańskiego (anthemy, msze), zaś w utworach a cappella do lokalnej odmiany chorału zw. sarum. Połączenie modalności i chromatyki, wyrafinowane, delikatne brzmienie i płynna melodyka cechowały indywidualny styl kompozytora. Najbardziej znanym dziełem Howellsa było wokalno-instrumentalne rekwiem Hymnus Paradisi, napisane po stracie syna. Howells ceniony był także jako twórca muzyki kameralnej, wśród której wyróżnia się Kwartet smyczkowy „In Gloucestershire”.

Literatura: R. Jacques Howells’s „Hymnus Paradisi”, „Music and Letters” XXXIII, 1952; R. Spearing Herbert Howells. A Tribute to Herbert Howells on His Eighteeth Birthday, Londyn 1972; P. Spicer Herbert Howells’s Partita, „The Musical Times” CXV, 1974; C. Palmer Herbert Howells. A Study, Londyn 1978.

Kompozycje

orkiestrowe:

I Koncert fortepianowy C-dur 1913

3 tańce na skrzypce i orkiestrę, 1915

Suite „The B’s” ok. 1916

Elegy na altówkę, kwartet smyczkowy i orkiestrę smyczkową, 1917

2 utwory 1920

Procession 1922

Pastoral Rhapsody 1923

II Koncert fortepianowy c-moll 1924

Paradise Rondel 1925

Pageantry na orkiestrę dętą, 1934

Koncert na smyczki, 1939

Suita na smyczki, 1944

Music for a Prince, suita, 1949

Koncert wiolonczelowy 1951, nieukończony

Triptych na orkiestrę dętą, 1960

kameralne:

Variations na 11 instrumentów, 1914

Lady Audrey’s Suite na kwartet smyczkowy, ok. 1916

Kwartet fortepianowy a-moll 1916

Rhapsodic Quintet na klarnet i smyczki, 1917

Suita na klarnet i fortepian, 1917

Phantasy na kwartet smyczkowy, 1918

Kwartet smyczkowy „In Gloucestershire” 1923

3 sonaty na skrzypce i fortepian, 1918, 1918, 192

Sonata na obój i fortepian, 1943

Sonata na klarnet i fortepian, 1949

liczne kompozycje organowe, m.in.:

2 sonaty — I c-moll 1911, II 1933

4 rapsodie — 1915, 1918, 1918, 1958

zbiór utworów na klawikord Howells’ Clavichord 1951–61

***

małe utwory fortepianowe

wokalne i wokalno-instrumentalne:

pieśni, anthemy

Hymnus Paradisi na sopran, tenor, chór i orkiestrę, 1938

A Maid Peerless na głosy solowe, chór żeński, smyczki lub fortepian, 1949

Missa sabrinensis na głosy solowe, chór i orkiestrę, 1954

English Mass oraz Missa aedis Christi na głosy solowe a cappella, 1956, 1958

Stabat Mater na tenor, chór i orkiestrę, 1963

The Coventry Mass na głosy solowe i organy, 1968

Take Him, Earth, for Cherishing, motet na śmierć prezydenta Kennedy’ego, 1964

wiele innych wokalnych i wokalno-instrumentalnych utworów religijnych