logotypes-ue_ENG

Høffding, Finn

Biogram i literatura

Høffding [h’öfdyŋ] Niels Finn, *10 III 1899 Kopenhaga, †3 III 1997 Kopenhaga, duński kompozytor i pedagog. Od 1918 był uczniem K. Jeppesena (harmonia i kontrapunkt) oraz Th. Lauba (kompozycja) w Kopenhadze, a w latach 1921–22 także J. Marxa w Wiedniu, gdzie wszedł w środowisko tzw. szkoły wiedeńskiej. Od 1931 wykładał teorię i kompozycję w konserwatorium w Kopenhadze. Ideę powszechnego kształcenia muzyki realizował jako współzałożyciel Københavns Folkesmusikskole (1931, wraz z J. Bentzonem), jako teoretyk – autor Harmonielaere – oraz jako kompozytor – twórca repertuaru przeznaczonego specjalnie dla szkolnych zespołów orkiestrowych i chóralnych. Od 1949 był profesorem, a w 1954 dyrektorem konserwatorium w Kopenhadze. W 1955 ze względu na stan zdrowia wycofał się z życia publicznego.

Høffding pozostawał początkowo pod wpływem orientacji klasycyzującej, najpełniej reprezentowanej w Danii przez C. Nielsena, którego uważał za swego duchowego mistrza. W tym kręgu stylistycznym obraca się niemal cały dorobek wczesnego okresu twórczości Høffdinga (3 symfonie, kwartety smyczkowe, kantata Karlsvognen i inne) poza nielicznymi próbami przyjęcia nieklasycznej estetyki (Kammermusik op. 11), w których pojawiają się nowe zestawy instrumentów i wokalu (np. kameralizująca IV Symfonia) oraz modna, reportażowa tematyka (tekst E. Kästnera Das Eisenbahngleichnis op. 37). Jakkolwiek Høffding nie rozwinął tej tendencji, to w późniejszych latach odszedł również od swej pierwotnej orientacji, komponując dzieła o nieschematycznej architektonice (głównie fantazje orkiestrowe i wokalno–instrumentalne). Poważne znaczenie posiada pedagogiczne aktywność Høffdinga; wobec zdominowania duńskiego życia muzcznego przez niemieckie wpływy kulturowe Høffding uważał za konieczne pobudzenie rodzimej aktywności muzycznej; mając to na względzie, dostarczał literatury pedagogicznej wysokiej klasy. Idee dydaktyczne Høffdinga zbliżają go do poczynań Z. Kodálya i C. Orffa. Do uczniów Høffdinga należał m.in. V. Holmboe.

Literatura: R. Hove Tre nordiske symphonikere, «Nordisk Tidskrift» 1936; R. Hove F. Høffding „Kilderejsen”, «Dansk Musiktidsskrift» XIII, 1938; G. Carritt F. Høffding, „The Monthly Musical Record” LXXXIII, 1953; S. Bruhns, D. Fog F. Høffding’s kompositioner, Kopenhaga 1969.

Kompozycje i prace

Kompozycje

orkiestrowe:

I Symfonia „Sinfonia impetuosa” op. 3, 1923

II Symfonia „Il canto deliberate” op. 5 (z udziałem chóru), 1924

III Symfonia op. 12, 1928

IV Symfonia „Sinfonia concertante” op. 23 na orkiestrę kameralną, 1934

Evolution op. 31, fantazja symfoniczna, 1939

Det er ganske vist op. 37, fantazja symfoniczna, 1943

Fantasia concertante op. 67, fantazja symfoniczna, 1965

Koncert op. 22, na obój i orkiestrę smyczkową, 1933

kameralne:

Kwintet dęty op. 35, 1940

Familien vind na kwintet dęty, 1954

Kwartet smyczkowy op. 2, 1920

Kwartet smyczkowy op. 6, 1925

Dialoger op. 10 na obój i klarnet, 1927

drobne utwory fortepianowe

wokalne i wokalno-instrumentalne:

utwory na chór a cappella

pieśni na głos solo i fortepian

Nattergal om dagen op. 7 na sopran i małą orkiestrę, 1925

Kammermusik op. 11 na sopran, obój i fortepian, 1927

Das Eisenbahngleichnis op. 26 na głosy solowe, fortepian i 3 saksofony, sł. E. Kästner, 1934

wokalno-orkiestrowe, m.in.:

Karlsvognen op. 4 na głosy solowe, chór i orkiestrę, sł. J. Aakjaer, 1924

Ein Musikus wollt fröhlich sein op. 19 na 3 głosy solowe i orkiestrę smyczkową, sł. z XVI w., 1931

Fem svaner op. 28 na głosy solowe, chór i orkiestrę, sł. H. Seedorff, 1937

Christofer Columbus op. 29, chaconne na baryton, chór męski i orkiestrę, sł. J.V. Jensen, 1937

Var-Höst op. 40, fantazja na baryton i orkiestrę, 1944

The Arsenal at Springfield op. 54, fantazja na głosy solowe, chór, orkiestrę i organy, sł. H.W. Longfellow, 1953

Giordano Bruno op. 75 na baryton, chór męski, instrumenty dęte i perkusję, sł. P. Hein, 1968

***

Kejserens nye klaeder (‘nowe szaty cesarza’) op. 8, opera, libr. kompozytor wg H. Andersena, wyst. Kopenhaga 1928

Kilderejsen op. 16, opera, libr. V. Andersen wg L. Holberga, wyst. Kopenhaga 1942

***

utwory pedagogiczne dla zespołów szkolnych, m.in. Uwertura op. 18, 1930, Via nova na fortepian, 1954

kantaty, m.in. Julekantate op. 56 na głosy solowe, chór dziecięcy, skrzypce, wiolonczelę, metalofony i środki elektroniczne, sł. N.F.S. Grundtvig, 1955

Pasteur

Prace

Harmonielaere, Kopenhaga 1933

Den elementaere hørelaere, Kopenhaga 1935, 2. wyd. 1956

Indførelse i Palestrinastil, Kopenhaga 1969