Haslinger [has-] Carl, *11 VI 1816 Wiedeń, †26 XII 1868 Wiedeń, austriacki wydawca muzyczny i muzyk, syn Tobiasza. Był biegłym pianistą, uczniem C. Czernego i płodnym kompozytorem, uczniem I.X. von Seyfrieda. Pozostawił ponad 100 kompozycji, m.in. operę Wanda, kantatę Glocke do słów F. Schillera, kantatę symfoniczną Napoleon, kwartety, tria, utwory fortepianowe, pieśni, utwory religijne; niektóre kompozycje Carla Haslingera zdobyły znaczną popularność u współczesnych. W 1848 – po śmierci matki – przejął prowadzenie wydawnictwa (Carl Haslinger quondam Tobias). Pod jego dyrekcją jakościowy i ilościowy poziom produkcji wydawniczej znacznie się obniżył; w dawnym wymiarze utrzymał jedynie wydawnictwa muzyki tanecznej. Drukował m.in. utwory braci Johanna i Josefa Straussów, zaś z polskich kompozytorów: M.K. Ogińskiego, F. Chopina, R. Monczyńskiego, J. Guniewicza, W. Dydyńskiego, W. Czerwińskiego, K.B. Załuskiego i in. Po śmierci Carla Haslingera firma zarządzana przez wdowę po nim, Josephine, kontynuowała jeszcze przez 7 lat znaczną produkcję wydawniczą. W 1875 została sprzedana R. Lienauowi, następcy A.M. Schlesingera w Berlinie.
Literatura: M. Unger Ludvig van Beethoven und seine Verleger, Berlin 1921; A. Weinmann Wiener Musikverleger und Musikalienhändler von Mozarts Zeit bis gegen 1860, Wiedeń 1956; F. Zagiba Chopin und Tobias Haslinger, Chopin-Jahrbuchb 1956.
