Haller Michael Georg, *13 I 1840 Neusaat (Oberpfalz), †4 I 1915 Ratyzbona, niemiecki kompozytor, teoretyk, ksiądz. Kształcił się w klasztorze benedyktynów w Metten (Dolna Bawaria) i w seminarium duchownym w Ratyzbonie. W 1864 otrzymał święcenia kapłańskie i objął stanowisko prefekta w Chorknaben-Institut działającym przy katedrze w Ratyzbonie, studiując równocześnie muzykę kościelną u I. Schremsa. Od 1874 wykładał kontrapunkt i kompozycję wokalną w nowo utworzonej Kirchenmusikschule w Ratyzbonie. W 1899 był mianowany kanonikiem.
Haller zasłużył się w rozpowszechnianiu zasad ruchu cecyliańskiego dążącego do reformy katolickiej muzyki kościelnej w duchu zarządzeń Watykanu. Był jednym z twórców podstaw teoretycznych i kompozytorskich zreformowanej muzyki kościelnej; zestawił katalog kompozycji przeznaczonych d wykonywania przez chóry kościelne podczas nabożeństw. W twórczości kompozytorskiej Haller, obejmującej 113 opusów, przeważają utwory kościelne pisane w archaizującym stylu z użyciem ścisłych środków polifonicznych.
Literatura: H. Kammerer Leben und Werk Michael Hallers, „Kirchenmusikalisches Jahrbuch” XLIV, 1960.
Kompozycje:
religijne (wyd. Ratyzbona):
Missa tertia na 2 głosy równe i organy, op. 7a, 1876, 58. wyd. 1954
rekwiem Missa quinta na 2 głosy równe i organy, op. 9, 1877, 21. wyd. 1951
Missa sexta na 2 głosy równe i organy, op. 13, 1877
Missa octava „O salutaris hostia” na 4-głosowy chór, op. 20, 1879
Missa decima na 2 głosy równe i organy, op. 23, 1881
Missa undecima (Heinrichsmesse) na 5 głosów, op. 24, 1881
Missa solemnis na 6 głosów, op. 25, 1883
Missa séptima decima in honorem B.M.V. ad Veterem Capellam Ratisbonae na 5 gł., op. 65, 1896
Missa na 8 głosów, op. 92
Stabat Mater na 4 głosy wysokie i organy, op. 113, 1915
motety na 4-8 głosów
liczne pieśni maryjne i ofertoria
oratoria:
Die heilige Cäcilia na głos recytujący, głosy solowe, chór i fortepian, op. 57, 1893
Der heiliger Wolfgang na baryton, chór i fortepian, op. 58, 1894
***
Alcestis, dramat religijny na 1-3 chóry żeńskie, op. 72
Singspiele w rękopisach
pieśni solowe i chóralne
rekonstrukcja III chóru w sześciu 12-głosowych kompozycjach Palestriny, w: Giovanni Pierluigi da Palestrina Werke, t. 26, red. F.X. Haberl, Lipsk
Prace (wyd. Ratyzbona):
Vademecum und Übungsbuch für den Gesangsunterricht, 1875, 12. wyd. 1910
Kompositions-Lehre für polyphonen Kirchengesang, 1891
Übungsmaterial zur Kompositions-Lehre, 1896
Exempla polyphoniae ecclesiasticae 1904
artykuły w „Kirchenmusikalisches Jahrbuch” i „Cäcilienkalender” 1881/82
