Logotypy UE

Haller, Michael

Biogram i literatura

Haller Michael Georg, *13 I 1840 Neusaat (Oberpfalz), †4 I 1915 Ratyzbona, niemiecki kompozytor, teoretyk, ksiądz. Kształcił się w klasztorze benedyktynów w Metten (Dolna Bawaria) i w seminarium duchownym w Ratyzbonie. W 1864 otrzymał święcenia kapłańskie i objął stanowisko prefekta w Chorknaben-Institut działającym przy katedrze w Ratyzbonie, studiując równocześnie muzykę kościelną u I. Schremsa. Od 1874 wykładał kontrapunkt i kompozycję wokalną w nowo utworzonej Kirchenmusikschule w Ratyzbonie. W 1899 był mianowany kanonikiem.

Haller zasłużył się w rozpowszechnianiu zasad ruchu cecyliańskiego dążącego do reformy katolickiej muzyki kościelnej w duchu zarządzeń Watykanu. Był jednym z twórców podstaw teoretycznych i kompozytorskich zreformowanej muzyki kościelnej; zestawił katalog kompozycji przeznaczonych d wykonywania przez chóry kościelne podczas nabożeństw. W twórczości kompozytorskiej Haller, obejmującej 113 opusów, przeważają utwory kościelne pisane w archaizującym stylu z użyciem ścisłych środków polifonicznych.

Literatura: H. Kammerer Leben und Werk Michael Hallers, „Kirchenmusikalisches Jahrbuch” XLIV, 1960.

Kompozycje i prace

Kompozycje:

religijne (wyd. Ratyzbona):

Missa tertia na 2 głosy równe i organy, op. 7a, 1876, 58. wyd. 1954

rekwiem Missa quinta na 2 głosy równe i organy, op. 9, 1877, 21. wyd. 1951

Missa sexta na 2 głosy równe i organy, op. 13, 1877

Missa octava „O salutaris hostia” na 4-głosowy chór, op. 20, 1879

Missa decima na 2 głosy równe i organy, op. 23, 1881

Missa undecima (Heinrichsmesse) na 5 głosów, op. 24, 1881

Missa solemnis na 6 głosów, op. 25, 1883

Missa séptima decima in honorem B.M.V. ad Veterem Capellam Ratisbonae na 5 gł., op. 65, 1896

Missa na 8 głosów, op. 92

Stabat Mater na 4 głosy wysokie i organy, op. 113, 1915

motety na 4-8 głosów

liczne pieśni maryjne i ofertoria

oratoria:

Die heilige Cäcilia na głos recytujący, głosy solowe, chór i fortepian, op. 57, 1893

Der heiliger Wolfgang na baryton, chór i fortepian, op. 58, 1894

***

Alcestis, dramat religijny na 1-3 chóry żeńskie, op. 72

Singspiele w rękopisach

pieśni solowe i chóralne

rekonstrukcja III chóru w sześciu 12-głosowych kompozycjach Palestriny, w: Giovanni Pierluigi da Palestrina Werke, t. 26, red. F.X. Haberl, Lipsk

 

Prace (wyd. Ratyzbona):

Vademecum und Übungsbuch für den Gesangsunterricht, 1875, 12. wyd. 1910

Kompositions-Lehre für polyphonen Kirchengesang, 1891

Übungsmaterial zur Kompositions-Lehre, 1896

Exempla polyphoniae ecclesiasticae 1904

artykuły w „Kirchenmusikalisches Jahrbuch” i „Cäcilienkalender” 1881/82