Grümmer, Paul

Grümmer Paul, *26 II 1879 Gera, †30 X 1965 Zug (Szwajcaria), niemiecki wiolonczelista. Kształcił się u J. Klengla w Lipsku oraz u H. Beckera w Frankfurcie n. Menem. Odbył liczne tournèes koncertowe po krajach europejskich, występując jako solista oraz kameralista, m.in. z kwartetem smyczkowym J. Kubelika i kwartetem A. Buscha (1913–30). Równocześnie związany był z zespołem orkiestry Staatsoper w Wiedniu oraz zajmował się pracą pedagogiczną, początkowo w Wiedniu (1907–13), następnie w Kolonii (1926–33), w Berlinie (1933–40) i ponownie w Wiedniu (1940–46). Po II wojnie światowej osiedlił się w Szwajcarii. Od 1951 prowadził mistrzowskie kursy w Zermatt oraz Zurychu. W 1961 zainicjował w Brestenberg cykle koncertów poświęcone wykonawstwu muzyki smyczkowej.

Grümmer uważany jest za jednego z najwybitniejszych wiolonczelistów niemieckich. Jego repertuar obejmował zwłaszcza utwory z XVII i XVIII w., a także dzieła współczesne. Zasłynął jako interpretator muzyki J. S. Bacha oraz jako wykonawca utworów pisanych na wiolę da gamba. Przyczynił się do wprowadzenia tego instrumentu do sal koncertowych, co łączyło się z odrodzeniem charakterystycznego dla wioli da gamba repertuaru.

Literatura: P. Grümmer Begegnungen aus dem Leben eines Violoncellisten, Monachium 1963 (autobiografia).