Fischer [f’yszer] Johann Christian, *1733 Fryburg Bryzgowijski, †29 IV 1800 Londyn, niemiecki oboista i kompozytor. Ok. 1760 należał prawdopodobnie do kapeli ks. M.H. Radziwiłła w Nieświeżu; w latach 1760–64 był członkiem kapeli dworskiej w Dreźnie. Ok. 1767 pozostawał być może w służbie Fryderyka II, w 1768 osiadł w Londynie, gdzie przez długie lata był niezwykle cenionym wirtuozem. Należał też do orkiestry królowej. Prawie przez całe życie odbywał liczne podróże koncertowe (m.in. w 1757 – Warszawa, w 1765 – Włochy, w 1768 – Holandia).
W ostatnich dziesięcioleciach XVIII w. Fischer uchodził za najwybitniejszego oboistę Europy. Ceniono zwłaszcza jego ton, kształcony na wzorach śpiewu włoskiego. Utwory Fischera utrzymane są w stylu galant. Pojawia się w nich predylekcja do stosowania melodii typu ludowego. Na temacie menueta Fischera oparł swoje wariacje fortepianowe W.A. Mozart (KV 179).
Kompozycje:
9 koncertów na obój lub flet poprzeczny z zespołem orkiestrowym, Londyn ok. 1770–85
10 sonat na flet poprzeczny lub obój (?) i b.c., Londyn ok. 1780
7 divertimenti na 2 flety poprzeczne, Londyn ok. 1780
6 duetów na 2 flety
utwory klawesynowe
kwartety
Edycje:
Koncert obojowy C-dur, wyd. A. Carse, Londyn 1956
Koncert obojowy Es-dur nr 2, wyd. R. Meylan, Wiesbaden 1963
