Fesch [fes] Willem de, a także de Veg, de Feghg, du Feche, Defesch, ochrzczony 26 VIII 1687 Alkmaar (pn. Holandia), †3 I 1761 Londyn, niderlandzki kompozytor i skrzypek.
Od ok. 1710–25 mieszkał w Amsterdamie i działał jako pedagog i skrzypek, m.in. kilkakrotnie koncertował w Antwerpii (1718, 1719, 1722). W latach 1725–30 lub 1731 jako następca A. d’Eve był kapelmistrzem katedry w Antwerpii. W 1732 osiadł na stale w Londynie, gdzie wkrótce stał się cenionym nauczycielem gry na skrzypcach i kompozytorem. W teatrach londyńskich wykonano kilka jego utworów scenicznych. W 1746 wziął udział (jako pierwszy skrzypek) w premierowym wykonaniu Occasional Oratorio G.F. Händla, a od 1748 kierował orkiestrą Marylebone Gardens. O jego dalszych losach brak danych.
Sonaty i pieśni Fescha zyskały dużą popularność nie tylko w Anglii, ale i w wielu innych krajach europejskich, o czym świadczą ich liczne przedruki. W swych sonatach Fesch przeszedł dość wyraźny rozwój stylu kompozytorskiego, od wirtuozowskich utworów pozostających pod wpływem mistrzów włoskiego baroku, do pogłębionych wyrazowo utworów zdradzających wpływ Händla.
Literatura: F. van den Bremt Willem de Fesch (1687–1757?). Nederlands Componist en Virtuoos, Leven en Werk, Bruksela 1949 (zawiera katalog tematyczny utworów Fescha).
Kompozycje:
Instrumentalne:
VI Duetti… op. 1, na 2 skrzypiec, wyd. Amsterdam 1716
Sonates... op. 1, na 2 wiolonczele, fagoty lub wiole, wyd. Paryż 1738
VI Concerti… op. 2, na 4 skrzypiec, altówkę, wiolonczelę i b.c., wyd. Amsterdam 1716/17
VI Sonates… op. 2, na 2 wiolonczele, fagoty lub wiole, wyd. Paryż 1738
VI Concerts… op. 3, nr 1–4 na 4 skrzypiec, haute contre i b.c., nr 5–6 na 2 oboje, 2 skrzypiec, bas i b.c., wyd. Amsterdam 1716/17
VI Sonates… op. 3, na 2 wiolonczele, fagoty lub wiole, wyd. Paryż 1738
XII Sonate… op. 4, ks. 1, nr 1–6 na skrzypce, violone i b.c., ks. 2, nr 7–12 na 2 wiolonczele i b.c., wyd. Amsterdam 1725, ponadto ks. 2 wyd. osobno Halevi jako VI Sonates à deux violoncelles..., Paryż 1738
VI Concerti… op. 5 nr 1–4 na 2 flety poprzeczne, 2 skrzypiec, wiolę altową i b.c., nr 5–6 na 4 skrzypiec, altówkę, wiolonczelę i b.c., wyd. Amsterdam b.r.
VI Sonate… op. 6 na skrzypce lub flet poprzeczny i b.c., wyd. Bruksela 1725–31
X. Sonata a tre… op. 7, na 2 flety poprzeczne lub 2 skrzypiec, wiolonczelę i b.c., wyd. Amsterdam b.r., wyd. także Londyn b.r.
XII Sonatas... op. 8 nr 1–6, na skrzypce i b.c., nr 7–12 na 2 wiolonczelę i b.c., wyd. Londyn 1736–38
Six Sonatas... op. 8 na wiolonczelę i b.c., wyd. Londyn b.r.
VI Sonatas… op. 9, na 2 flety poprzeczne, wyd. Londyn 1739
VIII Concertos… op. 10, nr 1–6 na 2 skrzypiec, tenor violin, wiolonczelę, 2 skrzypiec i b.c., nr 7 dodatkowo z fletem poprzecznym, nr 8 dodatkowo z 2 fletami poprzecznymi, na 2 skrzypiec, tenor violin, wiolonczelę i b.c., wyd. Londyn 1741
Thirty duets… op. 11, na 2 flety poprzeczne, wyd. Londyn 1747
Twelve Sonatas… op. 12, na 2 flety poprzeczne lub 2 skrzypiec i b.c., wyd. Londyn 1748
VI Sonatas… op. 13, na wiolonczelę i b.c., wyd. Londyn ok. 1750
Wokalno-instrumentalne:
Canzonette ed arie…, pieśni na sopran i b.c., wyd. Londyn 1733 (?)
XX Canzonette…, pieśni na sopran i b.c., wyd. Londyn 1733 ( ?)
VI English songs, pieśni z towarzyszeniem skrzypiec, fletu poprzecznego i b.c., wyd. Londyn ok. 1748
XV English Songs…, pieśni z towarzyszeniem skrzypiec, fletu poprzecznego i b.c., wyd. Londyn b.r.
Six new English Songs for the year 1749..., pieśni z towarzyszeniem skrzypiec, fletu poprzecznego i b.c., wyd. Londyn b.r.
Mr Defesch’s songs at Marybon-Gardens, pieśni, wyd. Londyn 1753
ponadto liczne pojedyncze pieśni do tekstów angielskich
***
rękopis zachowany:
Apis amata, kantata na alt i 3 instrumenty
rękopisy niezachowane:
Missa Paschalis
Judith, oratorium, 1733
Joseph, oratorium, 1744
Love and Friendship, serenata, 1745
The London Prentice, operetka, 1754
ponadto nie zachowały się koncerty na skrzypce i koncerty na fagot.
Edycje:
sonaty op. 7 nr 2, 4 i 8, na 2 flety lub 2 skrzypiec i b.c., wyd. F. Schroeder, Wilhelmshaven 1965
sonaty op. 8, na wiolonczelę i b.c., wyd. W. Schultz, Lipsk 1961, a także E. Koch i B. Weigart (nr 1–2, 4–6) oraz E. Koch i R. Ewerhart (nr 3), «Cello-Bibliothek» z. – 96, 107, 54, 102, 99 i 109, Moguncja 1965–71
sonaty op. 8, nr 7–12, na 2 wiolonczelę i b.c., wyd. L. Schäffler, «Moecks Kammermusik» XIX/XX
sonaty triowe op. 9, wyd. H. Ruf, Heidelberg 1961
sonaty op. 13, na wiolonczelę i b.c., wyd. R. Ewerhart i E. Koch, «Cello-Bibliothek» z. 87–92, Moguncja 1963–67
Koncert D-dur op. 10 nr 7, wyd. H. Ruf, «Nagels Musik-Archiv» CXCV, Kassel 1958
