logotypes-ue_ENG

Expert, Henry

Biogram

Expert [Ɛksp’e:r] Isidore Norbert Henry, *12 V 1863 Bordeaux, †18 VIII 1952 Tourrettes-sur-Loup (Alpy Nadmorskie), francuski muzykolog, dyrygent, inicjator wydawnictw muzyki dawnej.

W 1881 przybył do Paryża, gdzie uczył się w Szkole Muzyki Kościelnej Niedermeyera (m. in. u G. Lefèvre’a), studiował ponadto u C. Francka i E. Gigouta. W latach 1902–05 był profesorem w szkole Niedermeyera i w École des Hautes Études Sociales; następnie pracował jako bibliotekarz: w latach 1905–09 w bibliotece Ste-Geneviève, od 1909 w bibliotece konserwatorium paryskiego, gdzie w latach 1920–33 pełnił funkcję naczelnego bibliotekarza. W 1933 wyjechał do Croisic, potem przebywał w Vence i Tourrettes. Expert działał ponadto jako organizator i dyrygent chórów i zespołów wokalnych (od 1902 Chanteurs de la Renaissance, od 1924 Chanterie de la Renaissance). Był też współorganizatorem Société d’Études Musicales et de Concerts Historiques.

W latach 1910–11 wygłaszał prelekcje z zakresu historii muzyki w Opéra Comique oraz współpracował z Encyclopédie de la musique A. Lavignaca i Histoire du théâtre lyrique en France, opracowując w wymienionych publikacjach fragmenty dotyczące muzyki francuskiego okresu renesansu.

Historyczną zasługą Experta jest podjęcie prac edytorskich w zakresie muzyki francuskiej XVI w. Prace te – mimo trudności finansowych – prowadził przez całe życie. Dzięki zapoczątkowanym przez niego seriom wydawniczym stało się możliwe podjęcie badań nad dawną muzyką francuską, udostępnioną w notacji współczesnej i w krytycznym opracowaniu. Oprócz wydań muzyki dawnej Expert. zapoczątkował serię obejmującą traktaty teoretyczne oraz katalogi tematyczne utworów muzyki dawnej, a także edycję dawnych źródeł. Innych swoich planów wydawniczych, dotyczących faksymilowych wydań źródeł francuskiej muzyki dawnej oraz serii komentarzy i rozpraw, nie zdołał zrealizować.

Expert jako jeden z pierwszych zastosował w tytule swego zbioru z 1894 określenie „renesans” w odniesieniu do muzyki XV i XVI w. W 1952 powołano w Paryżu dla kontynuacji jego dzieła Association des Amis d’Henry Expert et de la Musique Française Ancienne, które w serii «Maîtres Anciens de la Musique Française» wydało poprawione i ulepszone niektóre jego transkrypcje.

Prace

Les maîtres musiciens de la Renaissance française, 23 t., Paryż 1894–1908

Psautier Huguenot du XVIe siècle, Paryż 1902

Chants de France et d'Italie, b.r. Paryż (ok. 1904, zbiór świeckich pieśni XVII i XVIII w.)

Répertoire classique de musique religieuse et spirituelle, 12 t., Paryż 1913–14 (zbiór utworów kompozytorów francuskich i włoskich z XVII i XVIII w.)

Collection d'ordre lyrique Expert-Pillart, Paryż 1922 (utwory kompozytorów francuskich XIX w.)

„La fleur des musiciens” de Pierre Ronsard, 7 t., Paryż 1923

Les monuments de la musique française au temps de la Renaissance, 10 t., Paryż 1924–29, t. 11 oprac. J. Chailley, M. Honegger, Paryż 1958

Anthologie de musique sacrée des maîtres anciens, Paryż 1926

Florilège du concert vocal de la Renaissance, 8 t., Paryż 1928–29

„Messe de la bataille” de Janequin, Paryż 1948

Extraits des maîtres musiciens de la Renaissance française, b.r. Paryż (głosy 150 utworów wyd. dla użytku praktycznego)

Musique instrumentale de la Renaissance française, b.r. Paryż

Les théoriciens de la musique au temps de la Renaissance, t. 1, Paryż 1900 (dzieła M. de Menehou)

Bibliographie thématique, 2 t., Paryż 1900 (katalog wydawnictw P. Attaingnanta)