logotypes-ue_ENG

Emsheimer, Ernst

Biogram

Emsheimer [’emshajmer] Ernst, *15 I 1904 Frankfurt n. Menem, †12 VI 1989 Sztokholm, szwedzki etnomuzykolog niemieckiego pochodzenia. Studia muzykologiczne zaczął w Wiedniu u G. Adlera, ukończył we Fryburgu Bryzgowijskim u H. Besselera i W. Gurlitta, uzyskując w 1927 dyplom na podstawie pracy J.U. Steigleder (Kassel 1928). W latach 1932–36 pracował w Muzeum Etnograficznym Rosyjskiej Akademii Nauk w Leningradzie, skąd w 1936 wyjechał na badania do północnego Kaukazu. Od 1937 do 1949 pracował w Państwowym Muzeum Etnograficznym w Sztokholmie, w 1949 został
dyrektorem tamtejszego Muzeum Historii Muzyki. W 1960 otrzymał doktorat honoris causa na uniwersytecie w Uppsali, w 1967 tytuł profesora. W 1977 został wyróżniony medalem IS PAN.

Emsheimer porzucił badania sztuki organowej dla studiów etnomuzykologicznych. W Muzeum Etnograficznym w Leningradzie pozostawił swoje nagrania i transkrypcje ludowej muzyki osetyjskiej i gruzińskiej, w Sztokholmie opracował zbiory i nagrania z wyprawy Svena Hedina do Mongolii. Treściwe studia o muzyce ludowej Azji i północnej Europy oraz inicjatywy zorganizowania międzynarodowej współpracy w badaniach europejskich ludowych instrumentów muzycznych zyskały mu szerokie uznanie. Z Muzeum Historii Muzyki (obec. Musikmuseet) w Sztokholmie stworzył żywą placówkę kulturalną i ośrodek badań.

Prace

Lucas Osiander als Orgelbauer, „Musik und Kirche” III, 1931

Drei Tanzgesänge der Akamba, „Ethnos” II, 1937

Musikethnographische Bibliographie der nichtslawischen Völker in Russland, „Acta Musicologica” XV, 1943

Preliminary Remarks on Mongolian Music i Music of Eastern Mongolia, w: The Music of the Mongols I, Reports from the Scientific Expedition to the North-Western Provinces of China under the Leadership of Dr. Sven Hedin XXI, Sztokholm 1943

Lappischer Kultgesang, księga kongresu Lüneburg 1950

Studia ethnomusicologica Eurasiatica, «Musikhistoriska museets skrifter» I, Sztokholm 1964 (zbiór pism, w tym o gęślach gdańskich Die Streichleier von Danczk)

Some Remarks on European Folk Music Polyphony, „Journal of the International Folk Music Council” XVI, 1964

Ein finno-ugrischer Flötentypus? w: Beiträge zur Sprachwissenschaft, Volkskunde und Literaturforschung, księga pamiątkowa W. Steinitza, Berlin 1965, także „Journal of the International Folk Music Council” XVIII, 1966

Ein giljakisches Schallgerät, księga pamiątkowa W. Wiory, Kassel 1967

Georgian Folk Polyphony, „Journal of the International Folk Music Council” XIX, 1967

Zur Typologie der schwedischen Holztrompeten, „Studia instrumentorum musicae popularis” I, 1969

Szwedskije narodnyje muzykalnyje instrumienty, w: Tieorieticzeskije problemy narodnoj instrumientalnoj muzyki, Moskwa 1974

Schwedische Schallenmagie, „Studia instrumentorum musicae popularis” V, 1977

redakcja:

«Musikhistoriska museets skrifter», Sztokholm 1964–, przy czym t. 3–8 tego wydawnictwa tworzą serię «Studia instrumentorum musicae popularis» pod red. E. Stockmanna (t. 3 – księga pamiątkowa Emsheimera, t. 6 – księga konferencji grupy studyjnej International Folk Music Council zorganizowanej w 1977 przez IS PAN w Kazimierzu Dolnym)

«Handbuch der europäischen Volksmusikinstrumente», z E. Stockmannem, Lipsk 1968–.