Dinescu [din'esku] Violeta, *13 VII 1953 Bukareszt, rumuńska kompozytorka. W latach 1972–77 studiowała w konserwatorium w Bukareszcie kompozycję u M. Marbé, instrumentację u A. Stroego oraz fortepian i pedagogikę. W latach 1978–82 uczyła teorii w szkole im. Enescu w Bukareszcie. Od 1982 mieszka w Niemczech. Nauczała przedmiotów teoretycznych w Hochschule für Kirchenmusik w Heidelbergu (1986–91), Hochschule für Musik we Frankfurcie n. Menem (1989–91), Fachakademie für Kirchenmusik w Bayreuth (1990–96). Od 1996 uczy kompozycji na uniwersytecie w Oldenburgu. Gościnnie wykładała na wielu uniwersytetach w Stanach Zjednoczonych. Dinescu otrzymała m.in. w 1983 Grand Prize w International Competition for Composers w m. Utah, w 1985 Internationaler Arbeitskreis für Musik-Preis w Kassel oraz nagrodę Międzynarodowego Roku Muzyki w Budapeszcie, w 1986 C.M. von Weber-Preis w Lipsku. Jest członkinią zarządu International League of Woman Composers.
Poetycki nastrój, wrażliwość brzmieniowa, a zarazem intensywna emocjonalność z dominacją liryzmu cechują większość utworów Dinescu. Wyraźne bywają w nich wpływy tradycyjnej muzyki rumuńskiej (Dinescu przez parę lat transkrybowała folklor), widoczne przede wszystkim w melizmatycznej melodii o charakterze parlando-rubato oraz wielogłosowości opartej na heterofonii. Formę i ekspresję muzyki Dinescu niejednokrotnie inspirują rytuały (np. Anna Perenna, utwór nawiązujący do bałkańskiego rytuału bogini wiosny, cykl Satya oparty na rytuale hinduskim). Zarazem kompozytorka porządkuje elementy muzyczne (następstwo interwałów, gęstość instrumentacji, proporcje rytmiczne) według zasad matematycznych, choć nie dąży do stworzenia całościowego systemu.
Literatura: B. Sonntag Violeta Dinescu, Kassel 1984; B. Schmalbrock Violeta Dinescu. Persönlichkeit, Werk, Analysen, Essen 1986; D. Gojowy Die untypische Art zu singen, „Neue Zeitschrift für Musik” CXLIX, 1988; G. Gronemeyer Farbiger Klangsinn. Die rumänische Komponistin Violeta Dinescu, „MusikTexte” nr 31, 1989.
Instrumentalne:
orkiestrowe:
Verwandlungen 1977
Anna Perenna 1979
Akrostichon 1983
Joe 1985
Fresco 1989
L’ora X 1990
na orkiestrę smyczkową:
Memories 1980
Kybalion 1991
kameralne:
Arabesques na flet i fortepian, 1980
Sonatina na kontrabas i fortepian, 1980
Sleep Song na kontrabas i fortepian, 1980
Toy na kontrabas i fortepian, 1980
Alternanzen na kwintet dęty, 1982
Aïon na klarnet, fagot, wiolonczelę, 2 kontrabasy i perkusję, 1982
Dialogo na flet i altówkę, 1982
Echoes II na fortepian i perkusję, 1982
Elogium na trąbkę i puzon, 1982
Trio na obój, klarnet i fagot, 1982
Atreju na flet i gitarę, 1983
Auf der Suche nach Mozart... na zespół kameralny, 1983
Melismen na 5 fletów prostych, 1983
Terra Lonhdana na flet, 2 skrzypiec, altówkę, wiolonczelę i fortepian, 1983
Letitiae na 3 flety i 3 altówki, 1983
Flutesplay I na 3 flety, 1984, II na 8 fletów, 1984
Kwartet smyczkowy „...din Terra Lonhdana” 1985
Loc Maria na perkusję i organy, 1985
Méandre na klarnet i fortepian, 1985
Scherzo da fantasia I–X na różne duety smyczkowe, 1985
Nakris na kwartet saksofonowy, 1986
MAP 67 na zespół kameralny, 1987
Ostrov I na kwartet saksofonowy, 1988
Ostrov II na 4 klarnety, 1989
Contraste na 4 puzony, 1989
Kata na flet i fortepian, 1989
Fragment V na flet, klarnet, skrzypce, wiolonczelę i fortepian, 1990
Figuren I na 3 kontrabasy, 1990, II na 2 gitary, 1991, III na 3 gitary, 1990
Fragment II na flet i harfę, 1990
Wenn der Freude Thränen fliessen na wiolonczelę i fortepian, 1990
Ichtys na trio fortepianowe, 1991
Kwartet smyczkowy 1993
Shan-Shui na trio perkusyjne, 1993
Cyclotron na fortepian na 4 ręce, 1994
utwory na różne instrumenty solo, m.in.:
Echoes I na fortepian, 1980, III na organy, 1982
Satya I na skrzypce, II na fagot, III na kontrabas, IV na klarnet, 1981
Parra Quitarra na gitarę, 1981
Improvisation na saksofon, 1982
Dies Diem Docet na fortepian, 1986
Cime lointaine na obój, 1990
Immaginabile na flet prosty, 1990
Lichtwellen na klarnet, 1991
Wokalne i wokalno-instrumentalne:
utwory na chór dziecięcy a cappella
Quatrain na głos solo, 1986
Verzaubere mich in einen Silbervogel! na chór i orkiestrę, 1978
Das Spiel na chór dziecięcy i perkusję, 1980
Euraculos na mezzosopran i klarnet, 1981
Mondnacht na mezzosopran i organy, 1985
Amont na mezzosopran i klawesyn, 1985
Ich bin in Sehnsucht eingehüllt na sopran i klawesyn, 1986
Zebaoth na baryton i 2 organów, 1986
Mondnächte na mezzosopran, saksofon i perkusję, 1986
Concerto na sopran i orkiestrę, 1986
Dona nobis pacem na mezzosopran i wiolonczelę, 1987
Psalm CXXVI na sopran, flet i organy, 1988
Concertino na mezzosopran i orkiestrę, 1988
Sceniczne:
opery:
opera dziecięca Der 35. Mai, libretto wg E. Kästnera, wyst. Drezno 1986
Hunger und Durst, libretto wg E. Ionesco, wyst. Fryburg Bryzgowijski 1986
opera kameralna Erendira, libretto wg G. Garcíi Marqueza, wyst. Stuttgart 1992
Schachnovelle, libretto wg S. Zweiga, wyst. Schwetzingen 1994
balet Der Kreisel, libretto wg E. Mörikego, wyst. Ulm 1985
Elektroniczne:
NewRochelle 1-7 na syntezator, 1985
