Dang Thai Son, *2 VII 1958 Hanoi, wietnamski pianista. W latach 1965–76 uczył się gry na fortepianie w konserwatorium w Hanoi pod kierunkiem swojej matki, pianistki Thai Thi Lien. W latach 1977–83 studiował w konserwatorium w Moskwie u W. Natansona oraz w klasie mistrzowskiej D. Baszkirowa. W 1980 zajął I miejsce na X Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. F. Chopina w Warszawie, zdobywając także nagrodę specjalne za najlepszą interpretacje mazurków (nagrodę PR), poloneza (nagrodę Towarzystwa im. F. Chopina) i koncertu (nagrodę Filharmonii Narodowej). Od 1988 Dang Thai Son łączył działalność koncertową z pracą pedagogiczną w Tokio, a następnie również w Montrealu. Koncertował w wielu krajach Europy, a także w Azji, Ameryce Północnej i Południowej oraz Australii, współpracując z wieloma orkiestrami, m.in. Orkiestrą FN w Warszawie, BBC Philharmonic, orkiestrą filharmonii w Dreźnie, Oslo, Helsinkach, i wybitnymi dyrygentami. W 1999 wystąpił w Teatrze Wielkim w Warszawie na koncercie inaugurującym obchody Roku Chopinowskiego. Dokonał nagrań utworów Chopina dla japońskiej firmy Victor (preludia, nokturny, walce) oraz dla CD Accord (koncerty, ballady, scherza, impromptus). W 2000 był członkiem jury XV Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. F. Chopina. W 2010 Akademia Muzyczna im. F. Nowowiejskiego w Bydgoszczy przyznała mu tytuł doktora honoris causa. Charakterystycznymi cechami jego sztuki pianistycznej są powściągliwość emocjonalna, nieskazitelna technika palcowa, delikatny, lecz nośny dźwięk oraz rozległa skala niuansów dynamiczno-kolorystycznych.
