Christow, Christoff, Boris, *18 V 1918 Płowdiw, †28 VI 1993 Rzym, bułgarski śpiewak (bas). Myśląc zrazu o karierze adwokackiej, studiował prawo na uniwersytecie w Sofii; równocześnie śpiewał jako solista w znanym chórze „Gusła”. Stypendium udzielone przez ówczesnego króla Bułgarii, Borysa III, umożliwiło mu studia śpiewacze w Rzymie u R. Stracciariego, które pogłębiał w Salzburgu u Murattiego. W 1946 debiutował na estradzie koncertowej i wkrótce wystąpił w Reggio di Calabria jako Colline w Cyganerii Pucciniego. W 1947 śpiewał Pimena w Borysie Godunowie Musorgskiego w Rzymie i na scenie mediolańskiej La Scali, następnie króla Marka (Tristan i Izolda Wagnera) w Wenecji, w 1948 Dosifieja (Chowańszczyzna Musorgskiego) w Trieście oraz w Cagliari po raz pierwszy tytułową rolę w Borysie Godunowie, która później stała się jedną z jego najsłynniejszych kreacji, prezentowaną też w Londynie (1949) i w La Scali (1950). W 1949 zadebiutował z ogromnym sukcesem w nowojorskiej Metropolitan Opera House; w latach 50. cieszył się sławą jako „pierwszy bas świata”, występując na najsłynniejszych scenach operowych (Mediolan, Nowy Jork, Chicago, Paryż) a także na festiwalach w Weronie, Edynburgu i Salzburgu. Odznaczał się wspaniałym głosem, wysoką kulturą muzyczną oraz świetnymi warunkami zewnętrznymi; dysponował wszechstronnym repertuarem, obejmującym zarówno opery włoskie, jak rosyjskie, francuskie i niemieckie (Wagner), oraz bogatym repertuarem pieśniarskim.
Literatura: J. Bourgeois Boris Christow, „Opera” 1958 nr 9; O. Dejkova Boris Christow, Sofia 1965.
