logotypes-ue_ENG

Burmeister, Joachim

Biogram i literatura

Burmeister [bˊurmajster] Joachim, *1564 Lüneburg, †5 V 1629 Rostock, niemiecki teoretyk muzyki i kompozytor. Wykształcenie ogólne zdobył w szkole św. Jana (Johannisschule) w swoim rodzinnym mieście, gdzie nauczali m.in. L. Lossius, Ch. Praetorius i E. Dedekind. W 1586 wstąpił na uniwersytet w Rostocku, gdzie w 1593 uzyskał stopień magistra i tytuł Scholae Rostochiensis Collega Classicus. Od Wielkanocy 1589 był przez kilka miesięcy kantorem w kościele św. Mikołaja, a następnie w kościele Mariackim, gdzie pracował do 1593. Po ukończeniu studiów został zatrudniony w szkole w Rostock; na stanowisku tym pozostał do śmierci. Jego publikacje pochodzą z okresu 1599–1609. W traktacie Musica poetica..., będącym podręcznikiem kompozycji, Burmeister poruszył po raz pierwszy problem retoryki muzycznej. Z jego kompozycji zachowały się jedynie 4-głosowe Geistliche Psalmem... (Rostock 1601). Za zaginione uważa się 2 msze i hymny na cały rok, które znajdowały się w kościele Mariackim w Rostock. W 1609 Burmeister wydał w Rostocku traktat flamandzkiego teoretyka H. Brucaeusa (1531–1593) pt.: Musica theorica Henrici Brucaei magister artium et medicinae doctoris...

Literatura: H. Brandes Studien zur musikalischen Figurenlehre im 16. Jahrhundert, Berlin 1935; H.H. Unger Die Beziehungen zwischen Musik und Rhetorik im 16.–18. Jahrhunderts, Würzburg 1941; M. Ruhnke J. Burmeister, Kassel 1955; D. Bartel Handbuch der musikalischen Figurenlehre, Laaber 1985; J. Markowsky Zwei für die Schütz-Analyse relevante musik-theoretische Quellen des 17. Jahrhunderts. J. Burmeisters „Musica poetica” und Ch. Bernhards „Tractatus compositionis augmentatus”, w: Quellenkunde in Thüringen, red. E. Lange, Bad Köstritz 1988; W. Lisecki Rozumienie dzieła muzycznego w XVII i XVIII wieku. J. Burmeister, J. Mattheson i inni, w: Analiza i interpretacja dzieła muzycznego. Wybór metod, «Introductio musicae» IV, Kraków 1990; K.W. Niemöller Die musikalische Rhetorik und ihre Genese in Musik und Musikanschauung der Renaissance, w: Renaissance Rhetoric, red. H.F. Platt, Berlin 1993.

Prace i edycje

Prace:

Hypomnematum musicae poeticae... synopsis, wyd. Rostock 1599

Musica autoschediastiké (‘muzyka improwizowana’), cz. 1: Formandi & componendi Harmonias, cz. 2: Administrandi & regendi chorum, cz. 3: Canendi melodias modo hactenus non usitato..., wyd. Rostock 1601

Musicae practicae, sive artis canendi ratio..., wyd. Rostock 1601

Musica poetica: definitionibus et divisionibus breviter delineata, quibus in singulis capitibus sunt hypomnemata praeceptionum instar..., wyd. Rostock 1606.

 

Edycje:

Musica poetica, faksymile, wyd. M. Ruhnke, «Documenta Musicologica» I, 10, Kassel 1955

Musical Poetics, przeł. Benito V. Rivera, New Haven, London 1993

8 utworów z Geistliche Psalmen w: Schatz des liturgischen Chor- und Gemeindegesangs..., wyd. L. Schoeberlein, F. Riegel, Getynga 1868

3 utwory w: Handbuch der deutschen evangelischen Kirchenmusik I, cz. 2, wyd. K. Ameln, Ch. Mahrenholz, W. Thomas, Getynga 1942