Buczyński, Paweł

Buczyński Paweł, *7 IV 1953 Laski, †2 I 2015 Warszawa, polski kompozytor. W latach 1974–79 studiował kompozycję w PWSM w Warszawie u T. Bairda, od 1983 do 1984 kontynuował studia w Hochschule für Musik w Wiedniu u R. Haubenstocka-Ramatiego jako stypendysta rządu austriackiego. Uczestniczył w Międzynarodowych Kursach Wakacyjnych Nowej Muzyki w Darmstadcie (1980, 1982, 1984) oraz w Międzynarodowym Warsztacie Młodych Kompozytorów w Borowce w Bułgarii (1982). Od 1979 pracował w Akademii Muzycznej w Warszawie, gdzie w latach 1983–86 był prodziekanem Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki. W latach 80. i 90. pełnił różne funkcje w Zarządzie Głównym i Zarządzie Oddziału Warszawskiego ZKP. Od 1990 do 1994 wykładał w PWST w Warszawie. Laureat kilku konkursów kompozytorskich: w 1977 otrzymał I nagrodę na Forum Młodych w Krakowie za Kwartet smyczkowy, w 1980 – I nagrodę na Konkursie Młodych ZKP za Muzykę opadających liści, w 1985 – wyróżnienie na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu za Muzykę opadających liści.

Muzyka Buczyńskiego wywodzi się w prostej linii od dramatyzmu i liryzmu Bairda, kompozytor zmierzał przede wszystkim do osiągnięcia celów ekspresyjnych. Odejście od aleatoryzmu i notacji graficznej ma miejsce w Litanii na orkiestrę, w której specyficzna harmonika staje się punktem wyjścia dla kształtowania się oryginalnego systemu harmonicznego; współbrzmienia małotercjowe tworzą oś konstrukcyjną, do której dobudowane są inne składniki harmoniczne. Kompozytor stosował również technikę koncertującą, np. w Oratio MCMLXXXII.

Literatura: K. Baculewski Polska twórczość kompozytorska 1945–1984, Kraków 1987.