Brégy Wiktor, *3 IX 1903 Kijów, †20 V 1976 Warszawa, polski śpiewak (tenor). Studia wokalne odbył u A. Comte-Wilgockiej i M. Łubkowskiej. W 1927 został zaangażowany do Opery Warszawskiej, zdobywając szybko wybitną pozycję w zespole. W latach 1931–33 był solistą paryskiej Opéra Comique, a następnie (do 1939) śpiewał w Berlinie, Wiedniu, Pradze, Sztokholmie oraz na scenach szwajcarskich. Zainicjował m.in. wystawienie Halki w Bernie. Po II wojnie światowej poświęcił się głównie działalności pedagogicznej (od 1958 w PWSM w Warszawie) oraz reżyserskiej. Był jednym z twórców Studia Operowego w Gdańsku, które później przekształciło się w Państwową Operę Bałtycką. Napisał podręcznik Elementy techniki wokalnej (Kraków 1974) oraz wiele artykułów z zakresu wokalistyki.
