Logotypy UE

Boyce, William

Biogram i literatura

Boyce [bojs] William, ochrzcz. 11 IX 1711 Londyn, †7 II 1779 Kensington (obec. dzielnica Londynu), angielski organista, kompozytor i wydawca muzyczny. W wieku chłopięcym kształcił się jako chórzysta w szkole chóralnej przy St. Pauls Cathedral w Londynie, którą kierował Ch. King; gry na organach uczył się u M. Greena, organisty katedry, a dzięki J.Ch. Pepuschowi zbliżył się do muzyki dawnej. W latach 1734–68 (z krótkimi przerwami) był organistą w różnych kościołach londyńskich, m.in. w Oxford Chapel, St. Michael, Ali Hallows. W 1736 został kompozytorem Chapel Royal, od 1737 działał jako dyrygent Three Choirs Festival (chóry z Worcester, Gloucester i Hereford). W 1749 otrzymał stopień Doctor of Music na uniwersytecie w Cambridge. W tym samym czasie zaczął komponować muzykę do dramatów wystawianych w Drury Lane Theatre, Vauxhall Gardens i Ranelagh Gardens. W 1755 przejął po Greenie stanowisko Master Kings Band of Musick oraz prowadzenie Annual Festival of the Sons of the Clergy przy St. Pauls Cathedral. Praca z zespołami królewskimi znalazła odbicie w dorobku kompozytorskim Boyce’a, obejmującym liczne utwory okolicznościowe na uroczystości dworskie. Postępująca od dawna u Boyce’a głuchota sprawiła, że od 1769 począł wycofywać się z zajmowanych stanowisk.

Boyce należy do czołowych kompozytorów angielskich XVIII w. Główną dziedzinę jego twórczości stanowią wokalne utwory religijne, spośród których szczególną popularnością cieszyły się anthemy, wyrastające z tradycji muzyki angielskiej (Purcell); wysoko ceniono również jego uwertury i utwory sceniczne. Interesujące opinie o twórczości i osobowości Boyce’a przekazują współcześni mu historycy muzyki: Ch. Burney i J. Hawkins. Trwałą pozycję historyczną poza granicami swego kraju Boyce zyskał dzięki wydaniu zbioru Cathedral Music…, który przyczynił się do upowszechnienia angielskiej muzyki kościelnej z minionych stuleci (Blow, Byrd, Purcell i in.).

Literatura: Ch. Cudworth Boyce and Arne, „Music and Letters” XLI, 1960; S.J. Sadie The Chamber Music of Boyce and Arne, „The Musical Quarterly” XLVI, 1960; G. Beechey Memoirs of Dr William Boyce, „The Musical Quarterly” LVII, 1971; R.J. Bruce William Boyce. Some Manuscript Recoveries, „Music and Letters” LV, 1974; H.D. Johnstone The Genesis of Boyce’s „Cathedral Music”, „Music and Letters” LVI, 1975; I. Bartlett Boyce and Early English Oratorio, „The Musical Times” CXX, 1979.

Kompozycje i edycje

Kompozycje (wszystkie wyd. w Londynie):

Instrumentalne:

Twelve Sonatas for Two Violins with a Bass for the Violoncello or Harpsicord 1747

Eight Symphonys in Eight Parts op. 2, ok. 1760

Twelve Ooertures in Seven, Nine, Ten and Twelve Parts 1770

Ten Voluntaries for the Organ or Harpsichord, ok. 1785

concerti grossi w rękopisach

Wokalne:

religijne:

Fifteen Anthems, Together with a Te Deum, and Jubilate… 1780

A Collection of Anthems and a Short Seroice… 1790

świeckie:

serenada Solomon 1743

Lyra Britannica… Being a Collection of Songs, Duets and Cantatas, on Various Subjects, 6 t., ok. 1745–55

liczne ody i pieśni (rękopisy, pojedyncze druki)

Sceniczne:

maska Peleus and Thetis, wyst. Londyn 1747

farsa Lethe or Esop in the Shades, wyst. Londyn 1749

The Chaplet. A Musical Entertainment…, b.r.

 

Wydane zbiory:

Cathedral Music, Being a Collection in Score of the Most Valuable and Useful Compositions for that Service, by the Several English Masters of the Last Two Hundred Years… selected and revis’d by Dr. W. Boyce, 3 t., Londyn 1760–73, 2. wyd. ok. 1788, wyd. nowe oprac. J. Warren, 1849

The Original Songs, Airs and Chorusses, which were Introduced in the Tragedy of Macbeth, in Score, Composed by M. Locke, revised by Dr Boyce, Londyn 1770

 

Edycje:

8 Symphonien, wyd. C. Lampert, Londyn 1928, wyd. zrewid. Ch. Cudworth, Londyn 1965, także wyd. M. Gobermann, Wiedeń 1964

uwertury, wyd. G. Finzi, «Music Britannica» XIII, Londyn 1957

poszczególne sonaty triowe ze zbioru Twelve Sonatas… wydali: M. Seiffert (Lipsk 1928), H. Murrill (Londyn 1939, 1951) i S.J. Sadie (Londyn 1968)

12 Voluntaries (w tym z M. Greenem), wyd. P. Williams, Nowy Jork 1969

2 anthems, wyd. J.R. van Nice, w «Recent Researches in the Music of the Baroque Era» VII-VIII, Madison 1970