Beylin Paweł, *27 VII 1926 Haarlem (Holandia), †13 VIII 1971 Warszawa, polski filozof, socjolog, krytyk muzyczny i literacki. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim socjologię u S. Ossowskiego, filozofię u T. Kotarbińskiego i T. Krońskiego. W latach 1954–68 wykładał filozofię i estetykę w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej i Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie; prowadził równocześnie wykłady, seminaria w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego, kierował też pracami naukowymi z tej dziedziny. Zainicjował w Polsce badania z zakresu socjologii muzyki. W latach 1952–58 pracował jako redaktor w „Przeglądzie Kulturalnym”, w latach 1969–71 w „Ruchu Muzycznym”. Tłumaczył na język polski dzieła H. Bergsona i J.-P. Sartre’a. Jego najważniejsze pisma są poświęcone zagadnieniom krytyki kultury, etyki, estetyki socjologii oraz muzyki i kultury muzycznej.
Opinie o muzyce, z K. Ostrowskim, Ośrodek Badania Opinii Publicznej i Studiów Programowych, nr 41, Warszawa 1964
Ideał i praktyka. Artykuły, Warszawa 1966
O muzyce i wokół muzyki. Felietony, oprac. B. Pociej, Kraków 1974
Autentyczność i kicze. Artykuły i felietony, red. K. Pomian, Warszawa 1975
tłumaczenia z języka francuskiego:
H. Bergson Myśl i ruch, z K. Błeszyńskim, wstęp P. Beylin, Warszawa 1963
J.-P Sartre Wyobrażenie, Warszawa 1970
